24 Шу куньлерде, шу буюк мусибеттен сонъ «Кунеш къара оладжакъ, ай да ярыкъ бермейджек.
Коктеки йылдызлар, Орион ве онынъ йылдызлары нуруны бермейджеклер; кунеш догъгъанда сёнеджек, ай да озь ярыгъынен ярыкълатмайджакъ.
Мемкелет агълайджакъ, юкъарыдаки коклер къарараджакъ. Мен айттым, къарар эттим, пешман этмейджегим, ниетимден къайтмайджагъым.
Мен сени сёндюрген вакъытта коклерни къара япаджагъым, къаранлыкъ йылдызларны къапатаджакъ. Кунешни булутларнен орьтеджегим, ай да ярыкъ бермейджек.
О заман сенинъ халкъынъны къорчалагъан буюк башлыкъ Микъаиль келеджек. Адамлар дюньяда яшап башлагъан вакъыттан берли шу вакъыткъадже олмагъан беля заманлары оладжакъ. Лякин бу заманда сенинъ халкъынъдан Китапта язылгъанларнынъ эписи къуртуладжакъ.
Ондан атеш озени чыкъып акъа эди. Бинълердже бинълер Онъа хызмет эте эдилер. Он бинълердже он бинълер Онынъ огюнде тура эдилер. Къадылар отурды, ве бурулгъан кягъытлар ачылды.
Оларнынъ огюнде ер юзю къыбырдай, коклер титрей, кунеш ве ай сёне, йылдызлар ярыгъыны джоя.
Кунеш ве ай къарараджакъ, йылдызларнынъ парылдысы гъайып оладжакъ.
РАББИнинъ куню ярыкъны дегиль, къаранлыкъны кетиреджек. О – гъамлы къаранлыкътыр, бир парылды биле ёкъ.
Сизлер исе сакът олунъыз. Мен буны сизлерге эвельден айтып берем.
Раббининъ куню, хырсыз киби, апансыздан келеджек. Шу куню кок гудюрдеп, гъайып оладжакъ, дюньянынъ эсас шейлери янып ирип кетеджеклер, ер ве ер юзюнде япылгъан эр бир шей ачыладжакъ.
Сиз Алланынъ кунюни беклейсинъиз ве онынъ келювини тезлештиресинъиз. О куню коклер янып ёкъ оладжакъ, эсас шейлер къызып, ирип кетеджеклер.
Сонъ буюк бир беяз тахтны ве Тахтта Отургъанны корьдим. Онынъ огюнден ер ве кок ёкъ олды ве бир даа пейда олмады.