43 Иса шегиртлерини янына чагъырып: – Сизлерге догърусыны айтам: бу фукъаре тул къадын къутугъа эписинден чокъ акъча ташлады.
Ве ким бу адий ве кучюк адамларнынъ бирисине, о – Меним шегиртим олгъаны ичюн, бир мешребе сув берсе, сизге догърусыны айтам: о, мукяфатсыз къалмаз.
Бир фукъаре тул къадын келип, эки капик ташлады.
Оларнынъ эписи озьлерининъ буюк барлыгъынынъ кучюк бир къысмыны ташладылар. Амма бу къадын фукъаре олса да, яшамакъ ичюн олгъан бутюн парасыны багъышлады, – деди.
Бу сёзлерни Иса Алланынъ Сарайы азбарында адамларны огреткен вакъытта, садакъа сандыгъы янында турып айтты. Оны ич кимсе якъаламады, чюнки Онынъ вакъты даа кельмеген эди.
Шегиртлернинъ эр бири къолундан кельгенине коре Еудиеде яшагъан дин къардашларына ярдым йибермеге къарар чыкъардылар.
Эгер керчектен ярдым этмеге истесенъиз, бахшышы къабул этильсин деп, эр бир адам озь бахшышыны къолунда олгъанына коре берсин.
Олар агъыр сынавлардан кечкен олсалар да, буюк къуванчкъа толып ташалар, терен фукъареликте олсалар да, буюк бахшышларны бермеге истегини косьтерелер.