24 Иса оларгъа шойле джевап берди: – Бунда сизлер пек янълышасыз. Не Языларны, не Алланынъ къудретини билесиз.
РАББИ ичюн къыйын ве япып оламайджакъ шей бармы? Келеджек йылы, кесильген куню Мен санъа келирим, ве о заман Сареде энди огълан бала олур, – деди.
олюм эбедиен енъиледжек, РАББИ-ТААЛЯ бутюн юзьлерден козьяшларны силеджек, ер юзюнде Онынъ халкъыны бир вакъыт яманламайджакълар ве масхара этмейджеклер. РАББИ бойле дей.
Сенинъ олюлеринъ тириледжек, ольген беденлер тураджакъ. Топракъта яткъанлар, уянынъыз, къуванчнен къычырынъыз! Чыкъ откъа тюшкени дайын, Сенинъ мераметинъ олю рухларнынъ мемлекетине энеджек.
Къанунда ве Алланынъ сёзлеринде догърусыны къыдырынъыз. Эгер адамлар буларгъа коре айтмасалар, оларда ярыкъ ёкътыр!
РАББИ-ТААЛЯ! Сен буюк кучюнънен, къудретинънен коклерни ве ер юзюни яраттынъ! Сенинъ къолунъдан кельмейджек бир шей ёкъ!
Ер юзюнинъ топрагъында юкълагъан адамларнынъ чокъусы уянаджакъ. Базыларына эбедий омюр бериледжек, башкъалары исе эбедиен айып ве масхаралыкъ алтында къаладжакъ.
Оларны олюлер дюньясы акиминден къуртарайыммы? Оларны олюмден къорчалайыммы? Ёкъ! Эй, олюм, озь азапларынъны башларына тюшюр! Олюлер дюньясы, айды, урып-йыкъ! Ич аджымайджагъым оларны!
– Эки куньде бизни яхшы этер, учюнджи куню аякъкъа турсатыр, ве биз Онынъ огюнде яшармыз.
Мен къурбанларынъыздан ве бахшышларынъыздан зияде ишанчлы севгинъизден разым, бутюнлей якъыладжакъ къурбанларынъыздан зияде Алланы биледжегинъизни истейим.
Мен оларгъа чокъ муим къанунларымны язып бердим, олар исе озьлерини санки оларнынъ бир иши ёкъ деп, туталар.
Иса оларгъа джевап берип: – Сизлер пек янълышасыз. Не Языларны, не Алланынъ къудретини билесиз.
Иса, оларгъа козьлерини тикип: – Адамларгъа бунынъ имкяны ёкъ, лякин Алланынъ ярдымынен имкяны бар. Алла ичюн эр шей мумкюн ола, – деди.
Сонъ, тирилюв куню кельгенде, олар эписи тирильсе, бу къадын къайсы бирисининъ апайы оладжакъ? Едиси де онъа эвленген эдилер де!
Ольгенлер тирильгенде, не эвленеджеклер ве не де акъайгъа чыкъаджакълар. Амма коктеки мелеклер киби оладжакълар.
Алланынъ япып оламагъан иши ёкъ, – деди.
Лякин Иса олюлерден тириледжек, деген Языны олар даа анъламай эдилер.
Сиз Мукъаддес Языларны дикъкъатнен огренесиз, оларнынъ ярдымынен эбедий аятны алмагъа тюшюнесиз. Бу Язылар исе Меним акъкъымда шаатлыкъ этелер.
Бу ердеки еудийлер Тессалонике сакинлерине бакъкъанда, адам сайгъан халкъ эди. Алланынъ Сёзюни буюк азырлыкънен къабул этип, бу огретюв догъру экенми, деп, кунь-куньден Мукъаддес Языларны араштырып тешкере башладылар.
Языда язылгъаны бизни огретмек ичюн язылгъан. Шунынъ ичюн сабыр этип ве Мукъаддес Язылардан юрекленип, биз ишанч тапмакъ мумкюнмиз.
Алланынъ къудретининъ буюклиги насыл сынъырсыз олгъаныны да билирсинъиз. Биз Онынъ кучьлю къуветининъ иши ичюн инанамыз.
Эр шейни Онъа бойсундыраджакъ къудретинен, О, бизим заваллы беденимизни Озюнинъ шуретли беденине ошатып денъиштиреджек.