28 суаль бердилер: – Бу ишлерни япмагъа Сенинъ акъкъынъ бармы? Шуны япмагъа Санъа бу акъны ким берди?
О исе: – Сени бизге башлыкъ ве къады этип ким къойды? Мысырлыны ольдюргенинъ дайын, мени де ольдюрмеге истейсинъми? – деди. Муса къоркъты ве озь-озюне: «Керчектен, бу ишим ачылды», – деди.
– Сен бизни сютнен бал акъкъан топракътан чыкъардынъ, бу сахрада бизни ольдюрмеге истединъ. Бу етерли дегильми, аджеба? Даа бизге башлыкъ этмеге истейсинъми?
Топлашып, олар Мусагъа ве Харунгъа къаршы чыкътылар ве: – Етер! Бутюн джемаат, эр бир адам азиздир, араларында РАББИ бардыр! Не ичюн сиз озьлеринъизни РАББИнинъ халкъындан юксек тутасынъыз? – дедилер.
Олар кене Ерусалимге кельдилер. Иса, Сарайнынъ азбарында айланып юргенде, Онынъ янына баш руханийлер, Къанун оджалары ве акъсакъаллар келип,
Иса оларгъа шойле джевап берди: – Сизлерге бир суаль береджем. Джевап берсенъиз, Мен де сизлерге бу ишлерни япмагъа насыл акъкъым олгъаныны айтарым.
Эй, энъсеси къаткъанлар! Юреги ве къулакълары сюннет олмагъанлар! Бабаларынъыз киби сизлер де эр вакъыт Мукъаддес Рухкъа къаршы чыкъасынъыз.