Амма Иса, айланып, шегиртлерине бакъты да, Пётрнынъ сёзюни болип: – Ёкъ ол козюмден, Шейтан! Сен Алланынъ ишлерини дегиль, адам ишлерини тюшюнесинъ, – деди.
Ехошуа бутюн Исраиль джемаатынынъ, апайларнынъ, балаларнынъ ве араларында яшагъан ят халкълардан олгъанларнынъ огюнде Муса васиет берген эр бир шейни окъуды, бир сёз къачырмады.
– Эй, Ордуларнынъ РАББИси! Эгер къулунънынъ къайгъысыны корьсенъ, мени акълынъда тутып унутмасанъ ве манъа, Сенинъ къулунъа огълан бала берсенъ, мен оны Санъа берерим, омюрбилля башына устра тиймез, – деп, адакъ берди.