45 Амма о адам кетип, озюнен олгъан вакъианы орталыкъкъа даркъатып башлады. Нетиджеде, Иса энди шеэр ичине ачыкъ кирип оламайып, адамсыз ерлерде къала эди. Лякин адамлар Онъа анда да эр ерден келе эдилер.
Онынъ ишлерини эслеринден чыкъардылар, косьтерген аджайип шейлерини унуттылар.
Аскерлер акъчаны алып, баш руханийлер оларны огреткени киби яптылар. Бу хабер еудийлер арасында кенъ даркъалып, бугуньки куньлергедже яшап кельмекте.
Бу адисе акъкъында хабер шу ернинъ бутюн этрафларына даркъалды.
Амма олар кетип, Онынъ акъкъында хаберни бутюн этрафларда даркъаттылар.
Иса кене Галилея голю боюна кетти. Халкъ Онынъ янында топланды, ве Иса оларны огретти.
Бундан сонъ Иса эвине къайтты. Анда кене о къадар адам топланды ки, оларгъа бир тилим отьмек ашамагъа биле вакъыт олмады.
Иса шегиртлеринен берабер голь тарафкъа ёл алды. Онынъ артындан Галилея ве Еудиеден пек чокъ адам юрмекте эди.
Иса: – Бу аджайип шей акъкъында кимсеге айтманъыз, – деп буюрды. Амма О, не къадар: «Айтманъыз», – десе де, халкъ даа чокъ айтып юре эди.
Онынъ пешинден чокъ адам юре эди. Олар Исанынъ хасталаргъа япкъан аджайип ишлерини корьмеге истей эдилер.
Адамларнынъ арасында, айрыджа сюннетли еудийлер арасында сёз динълемеген, бошбогъаз ве яланджы адамлар чокъ.