28 Онынъ акъкъында хабер бутюн Галилея топракъларына тез-тез даркъалды.
О, келип, РАББИнинъ кучюнен, Алласынынъ, РАББИнинъ шуретли Адынен халкъына чобанлыкъ япаджакъ, олар тынчлыкъ ичинде яшайджакълар, Онынъ буюклиги дюньянынъ четлерине етеджек.
Онынъ шурети бутюн Суриеге даркъалды. Исанынъ алдына тюрлю хасталыкъларнен ве агъыр дертлернен чекишип юргенлерни, джин ургъанларны, паралич ургъанларны ве тутарыкъ хасталарыны кетире эдилер. Иса оларнынъ эписини тедавийлей эди.
Бу адисе акъкъында хабер шу ернинъ бутюн этрафларына даркъалды.
Амма олар кетип, Онынъ акъкъында хаберни бутюн этрафларда даркъаттылар.
Буны корьгенлер эписи шашып къалдылар. Бир-биринден: – Бу насыл шей? – деп сорай эдилер. – Насылдыр бир яп-янъы огретюв… Онынъ къудрети о къадар буюк ки, О, арам рухларгъа эмир эте, олар исе Онъа бойсуналар.
Иса синагогадан чыкъар-чыкъмаз, Якъуп ве Юханнен берабер Симон ве Андрейнинъ эвине кирдилер.
Амма о адам кетип, озюнен олгъан вакъианы орталыкъкъа даркъатып башлады. Нетиджеде, Иса энди шеэр ичине ачыкъ кирип оламайып, адамсыз ерлерде къала эди. Лякин адамлар Онъа анда да эр ерден келе эдилер.
Онъа Ешая пейгъамбернинъ китабыны бердилер. Иса китапны ачып:
Онынъ акъкъында хабер бутюн этрафларгъа даркъалды.
Иса акъкъында бу хабер бутюн Еудие ве онынъ этрафларына даркъалды.