Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Малакий 4:2 - Мукъаддес Китап

2 Амма Адыма сайгъы косьтергенлер ичюн, догърулыкъ кунеши догъаджакъ ве нурларынен шифа кетиреджек. Ве сиз чыкъып, бакъылгъан бузавлар киби, сычрайджакъсынъыз.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Малакий 4:2
57 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

танъда догъгъан кунешнинъ нуру кибидир, булутсыз саба, ягъмурдан, кунештен осип чыкъкъан тазе от кибидир!


Сарайынънынъ юкъары одаларыны кок къуббеси устюнде къургъансынъ, булутларны Озюнъе араба этип, ельнинъ къанатлары устюнде кезесинъ.


сынъырларынъ ичинде аманлыкъ бере, энъ яхшы богъдайнен сени тойдура.


Оны юкъарыдан тюшюрмеге истедилер, ялан лафларны ортагъа къойдылар. Оларнынъ агъзындан хайыр дувасы тёкюле, лякин юреклеринде олар лянетлер окъуйлар. Сэла


Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ зебуры. Йыр.


Севгинен акъикъат корюшелер, догърулыкъ ве аманлыкъ опюшелер!


Сен яраткъан бутюн халкълар келип, Сенинъ алдынъда бель букеджеклер ве Адынъны шуретлейджеклер, я Рабби!


Инсафлы адамларнынъ ёлу – нур сачкъан ярыкъ киби, уйле маали келеята – о эп парлакъ ола.


Ай, кунеш киби, ярыкъ береджек, кунеш исе еди къат кучьлю, еди куннинъ ярыгъы киби, нур сачаджакъ. О куню РАББИ халкъынынъ яраларыны сараджакъ, агъыр яраланувларыны тедавийлейджек.


О заман топал, сыгъын киби, сычрайджакъ, тильсизлер йырлап башлайджакъ; сахрада сувлар фышкъыраджакъ, къуру чёльде чокъракълар акъаджакъ.


– Сен – Меним къулумсынъ, Якъупнынъ къабилелерини гъайрыдан тиклейджексинъ, Исраильнинъ къалгъанларыны къайтараджакъсынъ. Бундан гъайры, миллетлер ичюн бир ярыкъ оладжакъсынъ, сенинъ ярдымынънен дюньянынъ кенарларында яшагъанларны къуртараджагъым.


Аранъыздан РАББИден ким къоркъа? Къулунынъ сёзюни ким тута? Ярыкъ олмайып, къаранлыкъта юргенлер РАББИнинъ Адына ишансын, Алласына таянсын.


Амма О гуналарымыз ичюн яраланды, къабаатларымыз ичюн урулып къырылды. Бизде тынчлыкъ-аманлыкъ олсун деп, джеза Онынъ устюне тюшти, Онынъ яраларынен бизлер яхшы олдыкъ.


Къаранлыкъта юрген халкъ буюк ярыкъ корьди! Олюм топрагъында, олюм кольгесинде яшагъан адамлар ичюн ярыкъ парылдады.


Шифа бер манъа, РАББИ, о заман яхшы олурым! Къуртар мени, ве мен къуртулырым! Мен Сеннен макътанам!


Мен санъа шифа берерим, яраларынъны яхшы этерим, – дей РАББИ. – Санъа «ред этильген, кимсе сорамагъан-арамагъан Сиондыр», – дей эдилер.


Лякин Мен бу шеэрге илядж ве шифа береджегим, оны яхшы этеджегим, оларгъа аманлыкъ ве акъикъат байлыгъыны ачаджагъым.


Озеннинъ эки ялысында чешит тюрлю мейва тереклери оседжек. Оларнынъ япракълары солмайджакъ, мейвалары битмейджек. Оларны Азиз Ерден акъкъан сувлар суваргъаны ичюн, олар эр ай янъы мейва береджек. Тереклернинъ мейвалары аш оладжакъ, япракълары исе шифалы оладжакълар.


Беля вакътында олар Менден ярдым сорайджакъ ве: «Айдынъыз, РАББИмизге къайтайыкъ! О, хасталыкъ берди – О да тедавийлер, О, урды – О да яраларымызны сарар, – дейджек.


Айдынъыз, РАББИни таныйыкъ, Оны бильмеге тырышайыкъ. Ярыкъ танъда пейда олгъаны киби, О да пейда оладжакъ. Ягъмур кельгени киби, О бизге келир. Баарьнинъ сонъунда ягъмур киби, О, топракъны суварыр».


РАББИден къоркъкъанлар исе бири-биринен лаф эте, РАББИ эшите ве динълей эди. Ондан къоркъкъанлар ве Онынъ Адына сайгъы косьтергенлер акъкъында хатыра китабы РАББИнинъ огюнде язылды.


Кёрлар корелер, топаллар юрелер, лепра хасталыгъына огърагъанлар элялланып тедавийленелер, сагъырлар эшителер, олюлер тирилелер ве фукъарелер Къуванчлы Хаберни эшителер.


‌Эй, Ерусалим, Ерусалим! Пейгъамберлерни ольдюрген ве онъа ёлланылгъан адамларны ташларнен ургъан шеэр! Тавукъ озь чипчелерини къанатлары астында насыл топласа, Мен де къач кере сенинъ балаларынъны Озь яныма топламагъа истедим, сизлер исе истемединъиз.


Несильден несильге Оны урьмет эткенлерге О, мерамет эте.


Бизим Алламызнынъ буюк мерамети ичюн бизге юксеклерден айдын шефакъ келеджек,


О – башкъа миллетлерни ярыкълатаджакъ Нурдыр, Сенинъ Исраиль халкъынънынъ шуретидир.


Сёз джан-тен олды ве бизим арамызда яшап башлады. Биз Онынъ шерефли ишлерини корьдик, Бабасынынъ бирден-бир Олгъанынынъ шерефли ишлерини. О, яхшылыкъкъа ве акъикъаткъа толу эди.


Онда омюр бар эди, ве бу омюр инсанларгъа ярыкъ эди.


О озю ярыкъ дегиль эди, амма ярыкъ акъкъында шаатлыкъ этмек ичюн кельди.


«Рабби бу халкънынъ козьлерини кёр этти, юрегини де бир шей анъламагъан киби этти. Бойледже, олар козьлеринен корьмезлер, акъылларынен анъламазлар, оларны тедавийлесин деп, Онъа кельмезлер».


Иса кене халкънен лаф этип: – Мен дюньянынъ ярыгъы олам. Ким Меним пешимден кетсе, къаранлыкъта юрмез, лякин онен аят ярыгъы оладжакъ, – деди.


Даа куньдюз олгъанда, Мени Ёллагъаннынъ ишлерини япмакъ керекмиз. Гедже келеята, о вакъыт ич кимсе чалышып оламайджакъ.


Эй, дин къардашларымыз, Ибраимнинъ несилинден олгъанлар ве аранъызда Алладан къоркъкъанлар! Бу Къуртулыш акъкъындаки хабер бизге ёлландырылгъандыр!


Рабби бизге буны буюрды: – Сен тюрлю халкълар ичюн ярыкъ оладжакъсынъ, ер юзюнинъ четлерине къадар къуртарув кетиреджексинъ, – деди.


Сен оларнынъ козьлерини ачып, оларны къаранлыкътан нургъа ве Шейтаннынъ акимиетинден Аллагъа къайтараджакъсынъ. Олар Манъа иман этип, гуналары багъышланаджакъ, азизлер арасында къысмет аладжакълар», – деди.


Агъа-къардашлар, биз сизлер ичюн эр вакъыт Аллагъа шукюр этмек керекмиз. Бу догърудыр, чюнки иманынъыз къавийлеше, озьара агъа-къардашлыкъ севгинъиз эп арта.


Бундан гъайры, бизде пейгъамберлернинъ ишанчлы сёзлери де бар. Олар – кунь догъмагъандже ве сизинъ юрегинъизде танъ йылдызы чыкъмагъандже, къаранлыкъ ерде нур сачкъан чыракътыр. Сизлер оларгъа къулакъ аскъанынъызда, яхшы иш япасынъыз.


Раббимиз ве Къуртарыджы Иса Месихнинъ эйилигинде яшанъыз, Оны даа зияде билинъиз. Шимди ве эбедиен Онъа шурет олсун! Амин.


Шунынънен берабер, сизге янъы эмирни язаятам. О, эм Онда, эм де сизде акъикъийдир. Чюнки къаранлыкъ кечеята, акъикъий ярыкъ энди парылдай.


Халкълар гъазапланды, Сенинъ де гъазабынъ чыкъты. Олюлерни суд этмек вакъты кельди, Сенинъ къулларынъа, пейгъамберлерге ве азизлерге, эм де Сенден къоркъкъан буюклерге ве кичиклерге озь акъларыны бермек вакъты кельди. Ер юзюни харап эткенлерни ёкъ этмек вакъты да кельди!


Енъеджек адамгъа танъ йылдызыны да береджегим.


– Мен, Иса, иманлылар джемиетлериме бу хаберни айтмагъа сизге Озь мелегимни ёлладым. Мен – Давутнынъ тамырым ве несилим, ярыкъ танъ йылдызым.


ве шеэрнинъ баш сокъагъындан акъаята эди. Озеннинъ о тарафында да, бу тарафында да бир яшайыш тереги бар эди. Эр айда, йылда он эки кере бу терек мейва бере, терекнинъ япракълары халкъларгъа шифа бермек ичюн эди.


Бу япкъанларынъ ичюн санъа РАББИден къайтсын, ве Исраильнинъ Алласы РАББИден санъа бол мукяфат олсун, чюнки сен Онынъ къанатлары тюбюнде сакъланмакъ ичюн кельгенсинъ! – деди.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ