Къартлыгъынъызгъа къадар Мен денъишмем! Башынъыз чаларгъандже сизлерни къолумда ташыйджагъым. Сизни Мен яраттым, Мен де ташыйджагъым, Мен де къорчалайджагъым.
Къызгъын ачувыма коре япмайджагъым, бир даа Эфраимни къырып ташламайджагъым. Мен – Аллам, Мен инсан дегилим. Сизинъ аранъызда Мен – Мукъаддес Аллам. Ачувланып, Мен шеэрге кирмейджегим.
– РАББИ-Таалям, меним Мукъаддес Аллам! Чокътан берли Сен булунасынъ! Биз ольмейджекмиз! Я РАББИ, Сен къасдийлилерни тек бизни суд этмеге ёлладынъ. Меним Къаям! Оларны Ехуда халкъыны джезаламагъа йибердинъ.