Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Малакий 3:5 - Мукъаддес Китап

5 Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Суд этмек ичюн сизге келеджегим ве этнеджилерни, къоранта садыкълыгъыны бозгъанларны, ялан шаатлыкъ эткенлерни, ыргъатнынъ къазанчыны озь вакътына бермегенлерни, тулны ве оксюзни къыйнагъанларны, кельмешеклерден адалет акъкъыны тартып алгъанларны, Менден къоркъмагъанларны тез мейдангъа чыкъараджагъым.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Малакий 3:5
63 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

– Белледим ки, керчектен де бу ерде Алладан къоркъмайлар ве апайым ичюн мени ольдюрирлер, – деди Ибраим.


Учюнджи куню Юсуф оларгъа: – Меним айткъанларымны япсанъыз, сагъ къалырсынъыз. Мен Алладан къоркъам.


Менден эвель олгъан виляет башлыкълары исе халкъкъа юк эдилер, 40 кумюш берги алып, бундан гъайры ашлыкъ ве шарап ала эдилер. Оларнынъ хызметчилери биле халкъкъа башчылыкъ япа эдилер. Амма мен, Алладан къоркъып, бойле япмадым.


Эляк диярына тюшюреджек атеш киби, ойле япкъаным бутюн барлыгъымны ёкъ этер эди.


Талдада раатланмакъ ичюн айырылгъан вакъытны къул сабырсызлыкънен беклегени дайын, ыргъат да иш кунюнинъ акъкъыны беклей.


Яманлыкъ япкъанлар ичюн къасевет этме, къанунны бозгъанларгъа сукъланма!


Тур, эй, Алла, ер юзюни укюм эт, бутюн халкълар Сенинъкидир!


Алламыз олгъан РАББИни юксельтинъиз, азиз дагъында Онъа ибадет этинъиз, чюнки Алламыз олгъан РАББИ мукъаддестир!


Лякин эбанайлар Алладан къоркъа эдилер ве Мысыр падишасы оларгъа айткъаны киби япмайып, огълан балаларны сагъ къалдыра эдилер.


Озюнъе бутюн халкътан къабилиетли, Алладан къоркъкъан, ачкозь олмагъан ве адалетли адамларны сайлап ал да, оларны халкънынъ устюне бинъбашы, юзбашы, эллибашы ве онбашы оларакъ къой.


РАББИ-Таалянынъ Адыны нафиле айтма. Онынъ Адыны нафиле айткъан адамны РАББИ джезасыз къалдырмаз.


РАББИден гъайры, башкъа аллаларгъа къурбан чалгъан эр ким ёкъ этильсин.


Мерамет ве садыкълыкъ къабааттан арындыра, РАББИден къоркъу белядан къуртара.


РАББИден къоркъмакъ – яманлыкътан нефрет этмектир. Гъурурдан, юксектен бакъыштан, яман ёлдан ве ялан агъыздан нефрет этем.


Амма сизлер, джадынынъ огъуллары, ороспулыкъ эткен акъайнынъ ве кахпенинъ балалары, мында келинъиз!


Мемлекет ороспулыкъкъа толу, къаргъыш ичюн окюр-окюр агълай, чёль отлакълары къуруды. Олар яманлыкъ япмагъа ниетленелер, яланда кучь тапалар.


Олар сизлерге ялан пейгъамберлик этелер. Оларны динълесенъиз, сизлерни мемлекетлеринъизден узакълаштыраджагъым, къувалайджагъым ве гъайып этеджегим.


Сизлерге: “Вавилон падишасына хызмет этмейджексинъиз”, – деген пейгъамберлеринъизни, ырымджыларынъызны, тюшлерни корьгенлеринъизни, аляметлерни бакъып келеджекни айткъанларынъызны ве этнеджилеринъизни динълеменъиз.


Олар Исраильде арам шейлернен огъраштылар, якъынларынынъ апайларынен ороспулыкъ эттилер, Мен оларгъа буюрмагъан шейлерни айтып, Меним Адымдан ялан айттылар. Мен буны билем, Мен бунъа шаатым! – дей РАББИ.


– РАББИ арамызда садыкъ ве акъикъий шаат олсун: РАББИ, сенинъ Алланъ, сеннен бизге не хабер ёлласа, эписини беджерирмиз, – дедилер олар Йирмеягъа.


РАББИнинъ Адынен ант этселер де, ялан айтып емин этелер.


Аджеба, Мен бунынъ ичюн джезаламаммы? – дей РАББИ. – Бойле халкънынъ акъларыны бермемми?


Якъын адамнынъ джаныны агъыртманъыз, онынъ малы-мулькюни озюнъизге тартып алманъыз. Ишчинънинъ къазанчыны сабагъа къадар къалдырманъыз.


Бир акъай аиле садыкълыгъыны бозып, башкъа къадыннен я да башкъа акъайнынъ апайынен ятса, эм аиле садыкълыгъыны бозгъан адам, эм къадын мытлакъа ольдюрильсин.


Рухларнен лаф эткен я да джинлерни чагъыргъан апай я да акъай мытлакъа ольдюрильсин. Оларны ташнен урып ольдюринъиз. Олар озьлери озь олюминде къабаатлылар.


Ким рухларнен лаф эткенлерге ве джинлерни чагъыргъанларгъа барса ве бойле этип, Манъа къаршы ороспулыкъ япса, Мен шу адамгъа къаршы чыкъаджагъым ве оны халкъ арасындан ёкъ этеджегим.


– Эй, халкъларнынъ эписи, эшитинъиз! Дюнья ве дюньяда яшагъан эр ким, къулакъ асынъыз! РАББИ-ТААЛЯ сизлерге къаршы шаат олсун, Рабби Озюнинъ Мукъаддес Сарайындан шаатлыкъ берсин!


– РАББИ-Таалям, меним Мукъаддес Аллам! Чокътан берли Сен булунасынъ! Биз ольмейджекмиз! Я РАББИ, Сен къасдийлилерни тек бизни суд этмеге ёлладынъ. Меним Къаям! Оларны Ехуда халкъыны джезаламагъа йибердинъ.


Оларгъа: «Бу сизинъ козюнъизде яхшы олгъаны корюнсе, къазанчымны беринъиз, истемесенъиз – берменъиз», – дедим. Олар манъа къазанч оларакъ отуз кумюш бердилер.


– Огъул озь бабасына, къул озь эфендисине сайгъы косьтере. Мен – сизинъ Бабанъыз, лякин не ичюн сиз Манъа сайгъы косьтермейсинъиз? Мен – Раббим, лякин не ичюн сиз Менден къоркъмайсынъыз? – дей Ордуларнынъ РАББИси сизге, Онынъ Адына урьметсизлик косьтерген руханийлерге. – Сиз: «Адынъа насыл этип урьметсизлик косьтеремиз?» – деп сорайсынъыз.


«Не ичюн?» – деп сорайсынъыз. Чюнки сен яш олгъанда апайынъа эвленген вакъытта РАББИ бунынъ шааты эди. Шимди сен апайынъа хаинлик яптынъ. О исе сенинъ ёлдашынъ ве къанун боюнджа апайынъдыр.


Сиз сёзлеринъизнен РАББИни ачувландырдынъыз. «Оны не ичюн ачувландырдыкъ?» – деп сорарсыз. Чюнки сиз: «Яманлыкъ эткен эр кес РАББИнинъ козюнде яхшыдыр. О, олардан разы», я да «Адалетли суд япкъан Алла не ерде?» – дейсинъиз.


Экинджиси исе оны токътатып: – Сен Алладан къоркъмайсынъмы? Сен озюнъ О киби хачкъа мыхлангъансынъ, – деди.


Сонъ, яхшылыкъкъа айлансын деп, яманлыкъ япайыкъмы? Базылары мени яманлап, бизим огреткенимиз акъкъында бойле дейлер. Бу адамларны адалетли джеза беклей.


Оны азат эткенде, бош къолнен йиберме.


Аранъызда къызыны я да огълуны атеште якъып къурбан чалгъан адамлар, фалджылар, аляметлерни бакъып келеджекни айткъанлар, ырымджылар, этнеджилер,


Ят халкълардан олгъанны ве оксюзни адалетли суд эт, тул апайнынъ урбасыны залоггъа алма.


«Ят халкълардан олгъанларгъа, оксюзлер ве тул апайларгъа адалетсиз янашкъан адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.


Алланъ олгъан РАББИнинъ Адыны нафиле айтма. РАББИ Онынъ Адыны нафиле айткъан адамны къабаатсыз къалдырмайджакъ.


Бу ишлерде ич кимсе дин къардашларына акъсызлыкъ япмасын ве оларны алдатмасын, чюнки, эвельден сизлерге айткъанда тенбиелегенимиз киби, бутюн бу ишлер ичюн Алла джезалайджакъ.


Эпинъиз озь акъай-апакъайынъызны урьмет этинъиз ве яткъан тёшегинъизни арамламанъыз, чюнки Алла ороспуларны ве аиле садыкълыгъыны бозгъанларны джезалайджакъ.


Энъ эвеля, агъа-къардашларым, не кок, не ер, не башкъа бир шейнен ант этменъиз. Къабаатлы олмамакъ ичюн, «эбет» олгъан ерде «эбет» сёйленъиз, «ёкъ» олгъан ерде «ёкъ» сёйленъиз.


Тарлаларынъызны оргъан ыргъатлардан къазанчыны тутып алдынъыз. Динъленъиз! Олар агълайлар, ве оракъчыларнынъ агълавлары Ордулар Раббисининъ къулакъларына еткен.


Амма къоркъакъ, имансыз, игренч, адамларны ольдюрген, ороспу, джады, путперест ве бутюн яланджыларнынъ къысмети – атеш ве кукюрт янгъан гольдедир. Бу, экинджи олюмдир.


Тышарыда исе пис шейлерни япкъан адамлар, джадылар, ороспулар, адамларны ольдюргенлер, путперестлер, яланны севген ве ялан айткъанлар къаладжакълар.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ