Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Малакий 3:2 - Мукъаддес Китап

2 Онынъ келеджек кунюне ким даянып олур? О, пейда олгъанда, ким аякъ устюне турып олур? О, эр шейни ириткен ве арындырткъан атеш киби, эр шейни темизлеген сильте киби оладжакъ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Малакий 3:2
47 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Содом ве Гоморагъа ве бутюн дживарларнынъ этрафларына бакъты. Ер юзюнден тютюн, собадан чыкъкъан дайын, котерильгенини корьди.


Кумюш маден оджагъындан чыкъар, алтынны темизлеген ер де бар.


Шимдиден башлап эбедиен Исраиль РАББИге умют багъласын!


Мен РАББИнинъ низамнамесини бильдиреджегим. О, Манъа деди: «Сен Меним Огълумсынъ. Бугунь Мен Санъа Баба олдым.


Геджелери йырларымны хатырлап, юрегимнен субетлештим, рухум исе менден сорады:


Кумюшке къошулгъаныны айыр, ве къуюмджы бир савут япар.


– Айдынъыз, – дей РАББИ, – давамызны бакъайыкъ. Гуналарынъыз къып-къырмызы олса биле, къар киби ап-акъ оладжакъсынъыз, ачыкъ къызыл олса биле, юнь киби бем-беяз этерим.


Сиондаки гунакярларнынъ отьлери патлады, имансызлар къалтырап башлады: «Арамыздан эр шейни ашап битирген атешнинъ янында ким отурып олур? Арамыздан эбедий алевнинъ янында ким яшап олур?»


Рабби Сион къызларынынъ арамлыкъларыны юваджакъ, адалетли суд ве атеш рухунен Ерусалимни анда тёкюльген къандан темизлейджек.


Сабуннен ювунсанъ да, башкъа темизлейджек шей къуллансанъ да, къабаатынъ огюмде къара леке киби олды, – дей РАББИ-ТААЛЯ.


Мен санъа къаршы чыкъкъанда, джесаретинъ къаладжакъмы? Эллеринъде кучь оладжакъмы, аджеба? Мен, РАББИ, буны айттым ве буны япаджагъым.


Акъыллы адамлардан базылары ёлдан уруладжакълар, лякин сынавдан кечеджек, арынаджакъ ве сонъки вакъыт кельмезден эвель темизленеджек. Белли бир вакъыткъа даа вакъыт бар.


РАББИ кучьлю сесинен Озь ордусына буюра. Онынъ аскерлери пек чокъ сайылыдыр, Онынъ буюргъанларыны беджергенлер къудретлидир. Не де къоркъунчлыдыр РАББИнинъ буюк куню! Онъа ким даянып олур?


Онынъ гъазабы огюнде ким турып олур? Гъазабынынъ алевине ким даянып олур? Онынъ гъазабы, атеш киби, джайрай, Онынъ огюнде къаялар йыкъыла.


Къалгъан учьте бир пайыны атешке алып кетиреджегим, оларны, кумюш киби, иритип темизлейджегим, алтын киби, сынайджагъым. Олар Мени Адымнен чагъыраджакъ, ве Мен оларгъа джевап береджегим. Мен: «Олар – Меним халкъым», – дейджегим. Олар да: «РАББИ – Алламыз», – дейджеклер.


– Мына, фурун киби янгъан кунь келе. О вакъыт эписи къопайлар ве яманлыкъ япкъанлар тобан киби оладжакълар, ве келеяткъан кунь оларны якъаджакъ, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Оларда не тамыр, не пытакъ къалдырылмайджакъ.


Олар ягъ алмагъа кеткенде, киев кельди. Азыр тургъан къызлар киевнен тойгъа кирдилер ве оларнынъ артындан къапу япылды.


Онынъ урбасы йылтырап, къар киби беяз олды, ер юзюнде ич бир адам урбаны бойле агъартып оламаз эди.


Симеон оларгъа яхшылыкъ тиледи ве Исанынъ анасы Мерьемге: – Мына бу ерде яткъан бала ичюн Исраильде чокълары йыкъыладжакъ, чокълары исе тураджакълар. О, Алланынъ алямети олып, Онъа къаршы адамлар баш котереджеклер.


Шу себептен эр вакъыт козь-къулакъ олып турунъыз. Бу келеджек мусибетлерден къуртулмагъа кучь тапмакъ, Инсан Огълунынъ алдында турмагъа ляйыкъ олмакъ ичюн, эр вакъыт дува окъунъыз.


Онынъ къолунда махсус куреги бар. О, Озь арманыны темизлейджек: богъдайны анбарына топлап, кепекни исе сёнмез атеште якъаджакъ, – деп джевап берди.


Шимди тереклернинъ тамырлары янында балта азыр ята. Яхшы мейва бермеген эр бир терекни кесип, атешке ташлайлар, – дей эди.


Мен ичюн ёлдан урулмагъан адам бахтлыдыр! – деди.


Амма Оны ич бир вакъыт бильмединъиз. Мен исе Оны билем. Эгер «Оны бильмейим», – десем, сизге ошагъан яланджы олур эдим. Амма Мен Оны билем ве Онынъ Сёзюни тутам.


Бакъынъыз, лаф эткен Биревден башынъызны чевирменъиз. Ер юзюнде айткъандан башыны чевиргенлер джезадан къачмадылар. Эгер биз коктен лаф эткен Биревден башымызны чевирсек, даа агъыр джезагъа огърайджакъмыз.


Киймек ичюн келинге темиз, йылтыравукъ индже кетен урба берильди. (Индже кетен – азизлернинъ инсафлы ишлеридир.)


Онынъ балаларыны ольдюреджегим, ве о вакъытта бутюн иманлылар джемиетлери биледжеклер ки, Мен адамларнынъ эм акъылларыны, эм юреклерини сынайым, эр биринъизге озь ишине коре береджегим.


Алланынъ буюк гъазап куню кельди! Онъа ким даянып олур?! – деп ялвара башладылар.


– Эфендим, буны сен билесинъ, – дедим мен. О, манъа шойле деди: – Булар – буюк белядан кечип кельгенлер. Олар озь урбаларыны Къозунынъ къанынен ювдылар, ве олар беяз олдылар.


Бет-Шемеш сакинлери: – РАББИнинъ огюнде, бу Мукъаддес Алланынъ огюнде ким тура билир? Биз Сандыкъны къайда ёллайыкъ? – деп сорадылар.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ