15 Шимди биз къопай адамларны бахтлы саямыз. Яманлыкъ эткенлернинъ иши юре, олар РАББИни сынасалар да, оларгъа бир шей олмай».
Лякин Хаман озюни тутты. Эвине къайткъан сонъ исе, озь достларыны ве апайы Зерешни чагъырды.
Башына тюшкенлерине бакъмадан, Эюп гуна ишлемеди ве Алланы къабаатламады.
Айдутларнынъ чадырларында раатлыкъ бар, Алланы ачувландыргъанлар къоркъу бильмез, санки оларнынъ къолларында Алланынъ кучю бар.
Беля куню яман адам къорчаланыр, гъазап куню о сакъланып къалыр.
Къудретлиге айлансанъ, янъыдан котерилирсинъ, тек яманлыкъны чадырынъдан узакълаштыр.
Темеллер бозулгъан сонъ, инсафлы адам не япаджакъ?»
Къаранлыкъ ве олюм кольгесинден оларны азат этти, бугъавларыны сындырып ташлады.
Онъ тарафыма бакъсам, мени таныгъан ич кимсе ёкъ. Мен ичюн бир сыгъынакъ да къалмады, джаным акъкъында кимсе къайгъырмай.
Хырсызны корьгенде, онен келишесинъ. Аиле садыкълыгъыны бозгъанларнен де дост оласынъ.
Мени душманларымдан къуртар, эй, Аллам! Манъа къаршы чыкъкъанлардан мени къорчала!
Эй, Алла, Сен къадимий замандан берли меним Падишамсынъ, ернинъ ортасында къуртарув бересинъ!
Асырларнен тургъан йыкътырмагъа бакъып, адым ат: душман Азиз Ерде эр шейни харап этти.
Мукъаддес шуретинде олгъан РАББИге ибадет этинъиз! Бутюн ер юзю, Онынъ алдында титре!
Яман адам яман сачмаларынен тутмагъа истей, инсафлы адамларнынъ тамыры исе махсул осьтюре.
Бойле бош шей де бар дюньяда: инсафлынынъ башына инсафсызнынъ къазангъаны тюше, инсафсызгъа исе инсафлынынъ ишине ляйыкъ олгъаны тюше. Бу да бошуна.
Тек нефеси олгъан адамларгъа ишанмакътан вазгечинъиз! Онынъ омюри ярым капик этмез!
сонъ исе Меним Адымнен адлангъан Эвиме келип, огюмде турасынъыз ве: «Бизлер къуртулдыкъ», – дейсинъиз ве озь пис ишлеринъизни япа бересинъиз.
Бу сёзлер шу дакъкъасы беджерильди: Невукъаднеццар адамлардан къувулгъан эди. Бугъа дайын, отны ашай эди. Онынъ бедени коктеки чыкънен сылана эди. Сонъ сачлары – гриф къанатлары киби, тырнакълары – къушнынъ тырнакълары киби осьтилер.
О заман падиша буюрды, ве Даниялны кетирип, арсланлар толу къуюгъа аттылар. Сонъ падиша Даниялгъа: – Сен даима ибадет эткен Алланъ сени къуртарсын! – деди.
Сиз сёзлеринъизнен РАББИни ачувландырдынъыз. «Оны не ичюн ачувландырдыкъ?» – деп сорарсыз. Чюнки сиз: «Яманлыкъ эткен эр кес РАББИнинъ козюнде яхшыдыр. О, олардан разы», я да «Адалетли суд япкъан Алла не ерде?» – дейсинъиз.
– Мына, фурун киби янгъан кунь келе. О вакъыт эписи къопайлар ве яманлыкъ япкъанлар тобан киби оладжакълар, ве келеяткъан кунь оларны якъаджакъ, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Оларда не тамыр, не пытакъ къалдырылмайджакъ.
Бельгиленген куньде Ирод, падиша урбасыны кийип, къады курсюсине отурды да, халкъкъа бакъып сёзюни башлады.
Пётр: – Сиз не ичюн Алланынъ Рухуны сынап бакъмагъа анълаштынъыз? Мына, шимди къапу янында акъайынъны дефн эткенлернинъ адымлары эшитилелер. Энди сени де тышарыгъа алып чыкъаджакълар, – деди.
Месихке сынав япмайыкъ. Олардан базылары Алланы сынадылар ве йыланлардан гъайып олдылар.
О ерде бабаларынъыз Мени сынавдан кечирдилер ве Мени сынап, къыркъ йыл ичинде ишлеримни корьдилер.
Яшлар, акъсакъалларны динъленъиз. Эпинъиз бири-биринъизге алчакъгонъюллик косьтеринъиз. Алла къопайларгъа къаршы чыкъа, алчакъгонъюллилерге исе эйилик япа.