Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Малакий 2:14 - Мукъаддес Китап

14 «Не ичюн?» – деп сорайсынъыз. Чюнки сен яш олгъанда апайынъа эвленген вакъытта РАББИ бунынъ шааты эди. Шимди сен апайынъа хаинлик яптынъ. О исе сенинъ ёлдашынъ ве къанун боюнджа апайынъдыр.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Малакий 2:14
22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Сонъ РАББИ-Тааля Озь-Озюне: – Адамгъа янъгъызлыкъ ярашмаз. Мен онъа келишкен бир ярдымджы яратайым, – деди.


Эгер сен къызларымнынъ джанларыны агъырттырсанъ, я да олардан гъайры озюнъе даа апай алсанъ, бакъ, арамызда адам олмаса да, бизге Алла шааттыр, – деди.


яшлыгъынынъ омюр-къардашыны ташлагъан, озь Алласынынъ васиетини унуткъан апайдан къуртараджакълар.


Фаише апайнынъ ёлу бойледир: ашар, агъзыны сюртер, сонъундан да: «Ич бир яман шей япмадым», – дер.


Огълум, санъа башкъасынынъ апайынен кейф чатмагъа, бирев апайынынъ белине сарылмагъа не керек?


Бутюн бош яшайышынънынъ девамында севимли апайынънен берабер зевкъ сюр. Ер юзюнде бутюн бош куньлеринъде оны санъа Алла берди. Бу – ер юзюнде чеккен заметлеринънинъ ве яшайышынънынъ къысметидир.


– Ах, не аджайипсинъ, севгилим, не татлысынъ! Ятагъымыз – ешилликтир.


Къувулгъан ве пешман олгъан апайны киби, айдалгъан яшлыкъ апайыны киби, РАББИ сени арткъа чагъыра:


«Аштан-сувдан вазгечемиз де, нечюн корьмейсинъ? – дейлер. – Джанларымызнынъ истеклерини тутамыз да, нечюн шуны бильмейсинъ?» Бакъынъыз! Аштан-сувдан вазгечкен куню истеклеринъизни ерине кетиресинъиз, башкъаларны агъыр хызмет эттиресинъиз.


Олар Исраильде арам шейлернен огъраштылар, якъынларынынъ апайларынен ороспулыкъ эттилер, Мен оларгъа буюрмагъан шейлерни айтып, Меним Адымдан ялан айттылар. Мен буны билем, Мен бунъа шаатым! – дей РАББИ.


– РАББИ арамызда садыкъ ве акъикъий шаат олсун: РАББИ, сенинъ Алланъ, сеннен бизге не хабер ёлласа, эписини беджерирмиз, – дедилер олар Йирмеягъа.


Пис ишлерни япкъанда, утандылармы? Ёкъ! Ич утанмайып, къызарып бозармайлар да! Онынъ ичюн тюшкенлернинъ арасына тюшеджеклер, джезанен кельгенимде, ерге йыкъыладжакълар, – дей РАББИ.


Сахрада манъа раатлыкъ ери олса эди! Халкъымны ташлап, кетер эдим. Оларнынъ эписи ороспулар, хаинлер джемиетидир!


Мен янынъдан кечеяткъанда, сени корьдим. Севги чагъынъ кельген эди. Урбамнынъ этегини устюнъден кердим, ве чыплакъ беденинъни къапаттым. Санъа ант эттим ве санъа васиет бердим. – Бу – РАББИ-ТААЛЯнынъ сёзлери. – Бойлеликнен, сен Менимки олдынъ.


– Эй, халкъларнынъ эписи, эшитинъиз! Дюнья ве дюньяда яшагъан эр ким, къулакъ асынъыз! РАББИ-ТААЛЯ сизлерге къаршы шаат олсун, Рабби Озюнинъ Мукъаддес Сарайындан шаатлыкъ берсин!


РАББИ акъайнен апайны бир бутюнлик оларакъ яратты ве оларгъа Озь Рухуны берди. Неге? Оларда Алланынъ ёлундан кеткен балалары олсун деп. Онынъ ичюн рухларынъызгъа мукъайт олунъыз, ич биринъиз яшлыгъында эвленген апайына хаинлик этмесин.


Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Суд этмек ичюн сизге келеджегим ве этнеджилерни, къоранта садыкълыгъыны бозгъанларны, ялан шаатлыкъ эткенлерни, ыргъатнынъ къазанчыны озь вакътына бермегенлерни, тулны ве оксюзни къыйнагъанларны, кельмешеклерден адалет акъкъыны тартып алгъанларны, Менден къоркъмагъанларны тез мейдангъа чыкъараджагъым.


Адам Алладан хырсызлап олурмы? Сиз исе Менден хырсызлайсынъыз. «Насыл этип Сенден хырсызладыкъ?» – деп сорарсыз. Онда бир пайны ве къурбанларны кетирмейип, сиз Менден хырсызлайсынъыз.


Гилад акъсакъаллары Йифтахкъа: – РАББИ шаатымыз олсун! Сен айткъанынъ киби япармыз! – дедилер.


Смаил оларгъа: – Менде ич бир къабаат тапмагъанынъызгъа бугунь РАББИ ве Онынъ ягънен сюрткен адамы шааттыр, – деди. Олар: – Шааттыр, – дедилер.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ