5 Козьлеринъиз буны кореджек де: «РАББИнинъ буюклиги Исраильнинъ сынъырларындан узакъ даркъайджакъ», – дейджексинъиз.
Шунынъ ичюн РАББИнинъ буюк ачувы Ехудагъа ве Ерусалимге тюшти, ве О, оларны къоркъунчлы джезасына огъратты, ве олар дешет ичине далып, масхара олдылар. Буны козьлеринъиз корип тура.
Сен Исраильге, Меним халкъыма къаршы, ерни къапаткъан булут киби, бастырып келеджексинъ. Сонъки куньлерде, Гог, Мен сени топрагъыма алып кетиреджегим. Халкъларнынъ козю огюнде Мен мукъаддеслигимни сен аркъалы косьтергенимде, халкълар Мени билирлер.
Мен Озюмнинъ буюклигимни ве мукъаддеслигимни косьтереджегим, бир чокъ халкъларгъа Мен белли олурым. О заман олар Мен – РАББИ олгъанымны билирлер.
О заман Исраиль шеэрлеринде яшагъанлар эвлеринден чыкъаджакъ ве дженк силяларыны: къалкъан ве зырхларны, яй ве окъларны, чокъмар ве мызракъларны топлап, атеште якъаджакълар. Еди йыл девамында оларны якъаджакълар.
О, келип, РАББИнинъ кучюнен, Алласынынъ, РАББИнинъ шуретли Адынен халкъына чобанлыкъ япаджакъ, олар тынчлыкъ ичинде яшайджакълар, Онынъ буюклиги дюньянынъ четлерине етеджек.
Сиз исе РАББИнинъ япкъан бутюн бу улу ишлерини озь козьлеринъизнен корьдинъиз.
Баал-Пеорнен РАББИ нелер япкъаныны озь козьлеринъизнен корьдинъиз. Баал-Пеорнынъ пешинден юрген эр адамны Алланъыз олгъан РАББИ аранъыздан ёкъ этти.
Деделеринъиз РАББИге ялвардылар, ве О, сизлернен мысырлыларнынъ арасында къаранлыкъ тёшеди, денъизни авдарып, мысырлыларны сувларынен къаплады. Мен, РАББИ, Мысырда япкъанларымны озь козьлеринъизнен корьдинъиз. Бундан сонъ сиз чокъ вакъыт девамында чёльде яшадынъыз.
Энди козюнъиз огюнде РАББИ япкъан буюк ишке бакъынъыз.