61 Башкъа бир адам Онъа: – Эфенди, мен Сенинъ артынъдан юреджем. Тек башта барып эвдекилеримнен сагълыкълашмагъа рухсет эт, – деди.
Эль-Яса бугъаларыны къалдырып, Ильяснынъ пешинден чапты ве онъа: – Манъа анам-бабамны опьмеге рухсет бер, сонъ сенинъ пешинъден кетерим, – деди. – Айды, бар, сонъ артынъа къайтып келирсинъ. Меним япкъанымны анълайсынъмы? – деп джевап берди Ильяс.
Къолунъдан эписи кельгенлеринъни бутюн кучь-къуветинъе коре яп, чюнки сен кетеджек олюлернинъ дюньясында не иш, не макъсат, не бильги, не де икмет бар.
– Эгер Манъа кельген адам озюнинъ ана-бабасыны, апайыны, бала-чагъасыны, агъа-къардашыны, тата-къызкъардашыны ве озь джаныны биле кореджек козю олмаса, о, Меним шегиртим оламаз.
лякин о ерде дин къардашым Титни тапмайып, рухум раат олмады. Шунынъ ичюн о ердекилернен сагълыкълашып, Македониягъа кеттим.
О, ана-бабасы акъкъында бойле деди: «Мен оларны бакъмадым». О, агъа-къардашларыны танымагъан, озь балаларыны бильмеген, лякин о, Сенинъ сёзлеринъни сакълагъан, васиетинъни къорчалагъан.