30-31 Бакъса, кок шуретинде келип, эки адам – Муса ве Ильяс – Исанен субетлеше башладылар, Онынъ Ерусалимге барып, бу дюньядан кетеджеги акъкъында айта эдилер.
Ильяснынъ руху ве къудретине толып, Раббиден эвель кетеджек, бабаларнынъ юреклерини балаларына бакътырып, бойсунмагъанларны инсафлы ёлгъа къайтараджакъ, Раббиге яхшы азырландырылгъан халкъны теслим этеджек.
Сонъ Муса ве эписи Пейгъамберлернинъ Языларындан башлап, Иса оларгъа анда Озю акъкъында язылгъан шейлерни анълатты.
Сонъ оларгъа шойле деди: – Мен даа сизнен берабер олгъанда, Мусанынъ Къанунында, Пейгъамберлернинъ Языларында ве Зебур китабында Меним акъкъымда язылгъанларнынъ эписи беджерильмек керектир, дей эдим.
Олар джевап берип: – Базылары Сени Сувгъа Батырыджы Ягъя, башкъалары – Ильяс деп саялар, даа башкъалары: «Къадимий пейгъамберлерден бириси тирильди», – дейлер, – дедилер.
Дува окъугъан вакъытта, Исанынъ юзю денъишти, урбалары козь къамаштырып бем-беяз олдылар.
Алла Озь Къануныны Мусанен берген эди, эйилигини ве акъикъатыны исе Иса Месихнен ачып косьтерди.