1 Иса он эки шегиртини янына чагъырып, оларгъа джинлернинъ эписини къувмакъ ве хасталыкъларны тедавийлемек ичюн къудрет ве акимлик берди.
Санъа Кок Падишалыгъынынъ анахтарларыны береджем. Нени ер юзюнде ясакъ этсенъ, шуны коклерде де ясакъ этеджеклер. Нени ер юзюнде рухсет этсенъ, шуны коклерде де рухсет этеджеклер, – деди.
Онынъ шурети бутюн Суриеге даркъалды. Исанынъ алдына тюрлю хасталыкъларнен ве агъыр дертлернен чекишип юргенлерни, джин ургъанларны, паралич ургъанларны ве тутарыкъ хасталарыны кетире эдилер. Иса оларнынъ эписини тедавийлей эди.
Мен де бойсунам, манъа да бойсунгъан аскерлер бар. Бирисине: «Кет», – десем, кете. Башкъасына: «Кель мында», – десем, келе. Хызметчиме: «Шуны яп», – десем, япа, – деди.
Бундан сонъ Рабби даа етмиш эки адам сайлап айырды да, оларны Озю бармагъа истеген эписи шеэрлер ве ерлерге Озюнинъ огюнден экишер-экишер ёллады.
Мына, Мен сизге йыланлар ве акъреплер устюне басмагъа ве душманнынъ бутюн кучю устюнден укюмни бердим. Ич бир шей сизге зарар эталмай.
Сизге керчектен догърусыны айтам: Манъа иман эткен адам Мен япкъан ишлеримни озю япаджакъ ве атта бундан буюк ишлер де япаджакъ, чюнки Мен Бабанынъ янына кетеятам.
Мукъаддес Рух устюнъизге тюшкен сонъ, сиз кучь-къувет аладжакъсыз, Ерусалимде, бутюн Еудиеде, Самариеде ве дюньянынъ кенарынадже Меним шаатларым оладжакъсыз, – деди.
Сизлер корьген ве бильген бу адам Исанынъ Адынен, Онынъ Адына инангъаны себебинден къавийлешти. Исадан кельген иманнен о, эпинъизнинъ козю огюнде сап-сагълам олып турды.
Къолунъны узат! Азиз къулунъ Исанынъ Адынен адамлар тедавийленсинлер, тюрлю бельгилер, аджайип шейлер япылсынлар, – дедилер.
Пётр онъа: – Айнея, Иса Месих сени тедавийлей. Еринъден тур, тёшегинъни джый! – деди. Айнея шу ань еринден турып кетти.