39 – Озь эвинъе къайтып, Алла сен ичюн не япкъаныны айтып бер, – деди. О адам барып, Иса онъа не япкъаныны бутюн шеэрге илян этти.
Амма о адам кетип, озюнен олгъан вакъианы орталыкъкъа даркъатып башлады. Нетиджеде, Иса энди шеэр ичине ачыкъ кирип оламайып, адамсыз ерлерде къала эди. Лякин адамлар Онъа анда да эр ерден келе эдилер.
Иса къайыкъкъа отургъанда, джинлеринден къуртулгъан адам Онен берабер кетмеге разылыкъ сорады.
Амма Иса разылыкъ бермеди. – Озь эвинъе, якъынларынъа бар, оларгъа Рабби сени аджып, не япкъаныны ве санъа мерамет косьтергенини айтып бер, – деди онъа.
Джинлерден къуртулгъан адам Исанынъ янында къалмакъ ичюн Ондан разылыкъ сорады. Лякин Иса оны ёллап:
Иса къайтып кельгенде, халкъ Оны къаршылап, хошкельдинъ деди. Эписи Оны беклей эдилер.
– Барынъыз, мен япкъан бутюн ишлеримни айтып берген адамны корюнъиз! Бельки О, Месихтир? – деди.
Оны макъта! О – сенинъ Алланъ. Сен козьлеринънен корьген эписи къудретли ве къоркъунчлы ишлерни япкъан – Алладыр!
Ким исе озь сой-сопларыны, хусусан къоранта азаларыны бакъмаса, о, имандан вазгечкен, имансыздан да бетердир.