Пётр бу сёзлерни даа айткъанда, апансыздан бир нур сачкъан булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Шу булут ичинден бир сес чыкъты: – Бу Меним севимли Огълумдыр, Мен Ондан разым! Оны динъленъиз!
Онынъ ичюн биз энди ич кимсеге адам ольчюсинен къыймет кесип оламаймыз. Эвельден Месихке де адам ольчюсинен къыймет кескен олсакъ да, шимди бойле къыймет кесмеймиз.