2 Онынъ янында бир къач къадын бар эди. Иса оларны яман рухлардан ве хасталыкълардан къуртаргъан эди. Булар – ичинден еди джин чыкъкъан Мерьем (онъа «Магдалалы» дей эдилер),
Онынъ шурети бутюн Суриеге даркъалды. Исанынъ алдына тюрлю хасталыкъларнен ве агъыр дертлернен чекишип юргенлерни, джин ургъанларны, паралич ургъанларны ве тутарыкъ хасталарыны кетире эдилер. Иса оларнынъ эписини тедавийлей эди.
Раатлыкъ куню кечкен сонъ, магдалалы Мерьем, Якъупнынъ анасы Мерьем ве Саломе барып, Исанынъ тенине сюртмек ичюн къокъулы ягълар сатын алдылар.
Афтанынъ биринджи кунюнде, саба эрте тирильген Иса башта магдалалы Мерьемге корюнди. Ондан О, еди джинни къувгъан эди.
Исанынъ артындан пек чокъ адам кетмекте эдилер. Чокъ къадын Онынъ ичюн кокюслерине урып, агъламакъта эдилер.
Исаны бильгенлер ве Галилеядан Онынъ пешинден кельген къадынлар узакъта турып, бакъмакъта эдилер.
Исанен бирликте Галилеядан кельген къадынлар Юсуфнынъ артындан кетип, къабирни ве Исаны дефн этильгенини корьдилер.
Иса ондан: – Адынъ не? – деп сорады. О исе: – Адым Орду, – деди. Онъа чокъ джин кирген эди.
Исанынъ хачы янында Онынъ анасы, анасынынъ татасы, Клопаснынъ апайы Мерьем ве магдалалы Мерьем тура эдилер.
Оларнынъ эписи апайларынен, Исанынъ анасы Мерьемнен эм де Исанынъ къардашларынен берабер токътамайып бир юрекнен дува окъуй эдилер.