43 Симон джевап берип: – Меним фикиримдже, чокъ борджу багъышлангъан сою, – деди. – Сенинъ къарарынъ догъру, – деди Иса.
Озь хызметчисини аджып, падиша оны йиберди ве борджуны багъышлады.
Иса, онынъ акъыллы джевап бергенини корип: – Сен Алланынъ Падишалыгъындан узакъ дегильсинъ, – деди. Бундан сонъ кимсенинъ Онъа суаль бермеге джесарети етмеди.
Озь ёлуны девам эткенде, Иса шегиртлеринен берабер бир койге кирди. Бу ерде Марта адлы бир къадын Онъа хошкельдинъ деп, эвинде къабул этти.
Амма олар борджларыны къайтарып оламагъанлары ичюн, о, экисининъ борджларыны багъышлады. Айт манъа, олардан къайсы бири оны чокъча севеджек? – деди Иса.
Сонъ къадынгъа таба айланып, Симонгъа: – Бу къадынны коресинъми? Мен сенинъ эвинъе кельгенимде, аякъларымны ювмагъа сув бермединъ. О исе, озюнинъ козь яшларынен аякъларымны ювып, сачларынен сюртти.
– Шунынъ ичюн Мен санъа айтам: онынъ чокъ гуналары багъышланды, чюнки онынъ севгиси буюк. Кимге аз багъышланса, о, аз севе.