24 Ягъянынъ ёллагъан адамлары кеткен сонъ, Иса халкъкъа Ягъя акъкъында айтып башлады: – Сиз не ичюн сахрагъа бардынъыз? Ельде саллангъан къамышны корьмегеми?
Сен сувлар дайын къутургъан оласынъ. Эндиден сонъ энъ буюк олмайджакъсынъ, чюнки сен бабанънынъ тёшегинде яттынъ ве тёшегини арамладынъ.
Бала осип, рухунен къуветлене эди. Исраиль халкъы алдына чыкъаджакъ вакъты кельмегендже, сахрада яшай эди.
Аннас ве Каяфа баш руханий вазифесинде эдилер. О вакъыт Зекъарьянынъ огълу Ягъя сахрада олгъанда, онъа Алланынъ Сёзю кельди.
Мен ичюн ёлдан урулмагъан адам бахтлыдыр! – деди.
Айса, не ичюн сахрагъа бардынъыз? Паалы урба кийген адамны корьмегеми? Лякин паалы урба кийип, байлыкъта яшагъанлар падишалар сарайларында олалар.
Ешая пейгъамбернинъ айткъаны киби, Ягъя шай деди: – Раббининъ кечеджек ёлуны тюм-тюз этинъиз, – деп, сахрада бир сес къычыра. Мен бу сес олам.
Сонъ бизлер сабийлер киби олмайыкъ, эр тюрлю огретювлерге берильмейик, далгъалар киби, анда-мында атылмайыкъ, адамларнынъ айнеджилигине ве оларнынъ бизни ёлдан урмагъа ялан ниетлерине де берильмейик,
Шу адамлар – сувсуз чокъракълардыр, боран айдагъан тумандыр. Олар ичюн энъ къою къаранлыкъ азырлангъан.
Сиз исе, севгилилерим, буны эвельден бильгенинъиз ичюн, мукъайт олунъыз. Ёкъса, сиз къанунсыз яшагъан адамларнынъ яланынен ёлдан уруладжакъсыз ве къатты тургъан еринъизни джояджакъсыз.