7 Къанун оджалары ве фериселер Исаны къабаатламакъ ичюн, О, раатлыкъ куню хастаны тедавийлер экенми, деп, Онынъ артындан бакъып тура эдилер.
Сен адамны джинаети ичюн къабаатлап, джезасыны азырлап бересинъ, онынъ къыйметли шейлерини, сюме киби, ёкъ этесинъ. Керчектен де, эр бир инсаннынъ омрю ельнинъ эскенине ошай. Сэла
Адамларны лафларынен ёлдан ургъанлар, шеэр къапуларында акъикъатны къыдыргъанларгъа къапкъан къойгъанлар, адалетни ялан ёлунен ёкъ эткенлер гъайып оладжакълар.
Этрафымда чокъ лафларны эшиттим, орталыкъны къоркъу къаплады. «Оны чакъынъыз! Эр кеске айтып берсинлер», – дейлер. Меннен муаббет яшагъанларнынъ эписи энди абынгъанымны беклеп отуралар; «Бельки, алданаджакъ да, сонъ оны енъип, джезалармыз», – дейлер.
Мен исе сизге айтам: сизге япылгъан яманлыкъкъа къаршы яманлыкъ къайтарманъыз. Кимде-ким сенинъ сагъ янагъынъа урса, онъа сол янагъынъны къой.
Раатлыкъ куню бу сакъатны тедавийлер экенми, деп, Оны къабаатламакъ ичюн, артындан бакъып адамлар тура эдилер.
Исанынъ раатлыкъ куню къадынны тедавийлегенине ачувланып, синагоганынъ башлыгъы халкъкъа: – Иш ичюн алты кунь бар. Тедавийленмеге раатлыкъ куню дегиль, шу куньлери келинъиз, – деди.
Шунынъ ичюн олар Исанынъ артындан излеп башладылар. Онынъ алдына, озьлерини инсафлы киби косьтерген изджилерни ёлладылар. Исанынъ айткъан лафларына илишип, оны якъаламакъ ве римли акимнинъ къолуна, онынъ укюмине бермеге истей эдилер.
– Бу адам Алладан дегиль, чюнки О, раатлыкъ кунюни тутмай, – деди базы фериселер. Башкъалары исе: – Гуналы адам бойле бельгилерни насыл косьтерип олур? – дедилер. Бойледже, араларында дава пейда олды.