22 Инсан Огълу ичюн адамлар сизден нефретленгенде, сизни ред эткенде, акъаретлегенде, масхара этип адынъызны къаралагъанда, бахтлы оласынъыз.
башкъаларгъа: «Токъта! Якъынлашма, мен сенден азизим», – дейлер. Олар – буруныма кирген тютюн кибидир, эр кунь янгъан атештир.
РАББИнинъ сёзюнден къалтырагъанлар, Онынъ сёзюни динъленъиз: – Сизни корьмеге истемеген, Адым ичюн сизни къувалагъан къардашларынъыз: «РАББИ Озюни шуретинде косьтерсин де, шенълигинъизге бакъайыкъ!» – дейлер. Амма олар масхара оладжакълар.
Меним Адым ичюн сизни акимлер ве падишаларнынъ алдына алып бараджакълар. Сиз оларнынъ огюнде ве Алланы бильмеген халкъларнынъ огюнде Меним шаатларым оладжакъсыз.
Меним Адым ичюн эписинде сизлерни кореджек козю олмаз. Лякин сонъунадже сабыр эткен адам къуртуладжакъ.
Озь джаныны къуртармагъа истеген адам оны джояджакъ. Мен ичюн джаныны берген адам исе оны тападжакъ.
Сонъ огълуны юзюм багъындан тышарыгъа айдап, ольдюрелер. Бундан сонъ, юзюм багъынынъ саиби оларгъа не япар экен?
Меним Адым ичюн эписи сизден нефретленеджеклер.
Шимди ачлыкъ чеккенлер, не къадар бахтлысыз! Сиз ашап тояджакъсыз! Шимди агълагъанлар, не къадар бахтлысыз! Сиз куледжексиз!
Бунъа бакъмадан, чокъ башлыкълар Исагъа иман эттилер. Лякин, синагогалардан айырылмасынлар деп, олар фериселер ичюн Исаны ачыкъ танымай эдилер.
Сизни синагогадан айыраджакълар. Ойле заман келеята ки, сизни ольдюрген эр бир адам, буны япып, Аллагъа хызмет этем, деп тюшюнеджек.
Мен оларгъа Сенинъ Сёзюнъни бильдирдим. Дюньянынъ оларны кореджек козю ёкъ, чюнки Мен бу дюньядан олмагъаным киби, олар да бу дюньядан дегиллер.
Дюнья сизден нефретленип оламай, лякин Мени кореджек козю ёкъ, чюнки Мен онъа къаршы ве онынъ ишлери яман олгъанына шаатлыкъ этем.
Еудий башлыкълары бунъа джевап берип: – Сен бутюнлей гуна ичинде догъгъан олсанъ да, энди бизге акъыл огретесинъми? – деп, оны къувып чыкъардылар.
Бу вакъыткъадже Павелни динълеп тургъанлар къычыра башладылар. Олар: – Бойле адамны ер юзюнден ёкъ этинъ! Онъа яшамагъа мумкюн дегиль! – дедилер.
Биз бу адамны беля кетириджи деп саямыз. Мына о, назаретлилер фыркъасынынъ башлыкъларындан бири олып, дюньянынъ бутюн еудийлерини аякъкъа турсата.
Меним Адым ичюн онъа не къадар азап чекмек керек олгъаныны косьтереджем, – деди.
Не де бахтлыдыр сынавгъа даянгъан адам. Сынавдан кечкен сонъ, о, тадж киби, эбедий яшайышны аладжакъ. Алла бу мукяфатны Оны севгенлерге бермеге сёз берди.
Лякин акъикъат ёлунда азап чексенъиз де, бахтлы олурсынъыз. Душманларынъыз къоркъкъан шейден къоркъманъыз, къалтыраманъыз.