13 Танъ аткъанда исе, шегиртлерини янына чагъырды, оларнынъ ичинден он экисини сайлап алды да, оларны «эльчилер» деп адландырды.
Бу он эки эльчининъ адлары шойле: биринджиси Пётр адынен белли олгъан Симон ве онынъ къардашы Андрей, сонъ Зебедайнынъ огъуллары Якъуп ве онынъ къардашы Юхан,
Иса оларгъа: – Сизге догърусыны айтам: дюньянынъ янъы догъувында Инсан Огълу шан-шуретли тахткъа отургъанда, Меним артымдан кельген сизлер де он эки тахткъа отурып, Исраильнинъ он эки къабилесине укюм этерсиз.
Адам къалабалыгъыны корип, Иса оларны аджыды. Чобансыз къойлар киби, олар шашкъын ве кучьтен кесильген эдилер.
Эльчилер Исанынъ янына къайтып, насыл ишлер япкъанларыны, халкъкъа нелер огреткенлерини айтып бердилер.
Он эки шегиртини янына чагъырып, оларны экишер-экишер болип, халкъ арасына ёллады. Оларгъа арам рухларны къувмакъ ичюн къудрет берди,
Онынъ ичюн Алланынъ икмети шойле деген: Мен оларгъа пейгъамберлерни ве хаберджилерни ёлларым. Олардан базыларыны ольдюреджеклер, базыларыны къуваджакълар.
Сонъ Меним Падишалыгъымда софрада отурып ашап-ичерсиз, тахтларгъа отурып, Исраильнинъ он эки къабилесине укюм этеджексиз, – деди.
Оларнынъ адлары: Симон (Иса онъа Пётр адыны берди), онынъ къардашы Андрей, Якъуп, Юхан, Филип, Бартоломай,
Шегиртлер озьара: – Бельки, бириси Онъа аш кетиргендир? – дедилер.
Олар шеэрге кирип, яшагъан эвине бардылар ве экинджи къаткъа чыкътылар. Булар Пётр, Якъуп, Юхан ве Андрей, Филип ве Тома, Бартоломай ве Матта, Алфей огълу Якъуп, Ветанпервер Симон ве Якъуп огълу Иуда.
эльчилернинъ ве пейгъамберлернинъ темелининъ устюнде къоюлгъансынъыз. Темельташ исе – Иса Месихнинъ Озюдир.
О Озю базы адамларны эльчи, базыларны пейгъамбер, базыларны Къуванчлы Хаберни даркъатыджы, базыларны исе иманлылар джемиетине башлыкъ ве оджа этип къойды,
Шунынъ ичюн, азиз дин къардашларым, коклерден чагъырылгъан адамлар! Алланынъ Эльчисини, биз инангъан баш руханий Исаны тюшюнинъиз!
ве шуны истейим: азиз пейгъамберлернинъ эвельки вакъытларда айткъан сёзлерини ве сизинъ эльчилеринъизнен берильген Къуртарыджы Раббининъ эмирини акълынъызда тутунъыз.
Кокте аджайип бир алямет – кунешке сарылгъан бир къадын пейда олды. Онынъ аякълары астында ай ве башында он эки йылдызлы тадж бар эди.
Эй, коклер, азизлер, эльчилер ве пейгъамберлер! Энди къуванынъыз, чюнки Алла шеэрни джезалады, акъкъынъызны алды.
Шеэр диварларынынъ он эки темели олып, оларда Къозунынъ он эки эльчисининъ адлары язылгъан эди.