33 Олар Исагъа: – Ягъянынъ шегиртлери сыкъ-сыкъ аштан-сувдан вазгечелер ве дувалар окъуйлар. Фериселернинъ шегиртлери де бойле япалар. Сенинъкилер исе эм ашайлар, эм ичелер! – дедилер.
Къанунгъа къулакъ асмагъан адамнынъ дувасы да пистир.
Къолларынъызны Манъа узаткъанларынъызда, сизни корьмейим деп, козьлеримни къапатаджагъым. Дуваларынъызны чокълаштыргъанынъызда, эшитмейджегим. Ольдюрген адамларнынъ къанындан къолларынъыз къырмызы.
Ашап-ичкенинъизде, сиз озьлеринъиз ичюн ашайсынъыз ве ичесинъиз.
Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Кок Падишалыгъыны инсанларнынъ огюнде къапатып, озьлеринъиз де кирмейсиз, кирмеге истегенлерни де йибермейсиз.
Олар тул апайларнынъ мал-мулькюни ашап битирелер, козьге корюнмек ичюн узун дувалар окъуйлар. Бу адамларнынъ джезасы къаттыджа оладжакъ.
Куньлернинъ биринде Иса бир ерде дува окъуй эди. Дуваны окъуп битирген сонъ, шегиртлеринден бири Онъа: – Рабби, Ягъя озь шегиртлерини огреткени киби, бизни де дува окъумагъа огрет, – деди.
Афтада эки кере аштан-сувдан вазгечем. Бутюн къазангъанымнынъ ондан бир пайыны айырам».
тул къалгъан ве сексен дёрт йылдан берли тул олгъан эди. О, ич бир вакъыт Алланынъ Сарайындан тышарыгъа чыкъмай, гедже-куньдюз дувалар окъуп ве аштан-сувдан вазгечип, Аллагъа ибадет эте эди.
Олар тул къадынларнынъ эвлерини тутып алалар, козьге корюнмек ичюн узун дувалар окъуйлар. Оларнынъ джезасы энъ агъыр оладжакъ, – деди.
Мен инсафлы адамларны дегиль, гуналыларны тёвбе этмеге чагъырмакъ ичюн кельдим, – деп джевап берди.
Иса оларгъа: – Тойдаки мусафирлерни, киев оларнен олгъанда, аштан-сувдан вазгечмеге меджбур этмек мумкюнми?
Эртеси куню Ягъя эки шегиртинен берабер кене шу ерде турмакъта эди.
Бир кунь Ягъянынъ шегиртлери бир еудийнен элялланув адетлери акъкъында давалаша башлады.
Рабби онъа: – Еринъден тур ве «Догъру» деген сокъакъкъа барып, Иуданынъ эвиндеки Тарс шеэрли Саул адлы адамны сора. Шимди о дува окъуй.