Лука 5:12 - Мукъаддес Китап

¹² ‌Иса бир шеэрде олгъанда, Онынъ янына бутюн бедени лепра хасталыгъынен къаплангъан бир адам кельди. О, Исаны корип, ерге йыкъылып: – Эфендим, эгер истесенъ, мени эляллап тедавийлерсинъ, – деп ялварды.

Лука 5:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Башланув 18:14

РАББИ ичюн къыйын ве япып оламайджакъ шей бармы? Келеджек йылы, кесильген куню Мен санъа келирим, ве о заман Сареде энди огълан бала олур, – деди.

3 Падишалар 18:39

Бутюн халкъ буны корьгенде, ерге бети устюне йыкъылды ве: – Алла – РАББИдир, Алла – РАББИдир! – деди.

4 Падишалар 5:1

Арам мемлекети падишасынынъ Нааман адлы орду башлыгъы бар эди. О, буюк адам эди ве эфендисининъ козюнде урьмет къазангъан, чюнки онынъ ярдымынен РАББИ арамлыларгъа дженклерде гъалебелер берген эди. Лякин бу къуветли къараманнынъ тери хасталыгъы бар эди.

4 Падишалар 5:27

Нааманнынъ хасталыгъы санъа ве сенинъ эвлятларынъа омюрбилля япышсын! – деди. Сонъ хызметчиси тери хасталыгъына огърагъаны ичюн, къар киби беяз олып, онынъ огюнден чыкъып кетти.

4 Падишалар 7:3

Шеэр араба къапулары янында тери хасталыгъынен маразлангъан дёрт адам отурып, бири-бирлерине айта эдилер: – Биз мында олюм беклеп не отурамыз шу?

1 Тарих вакъиалары 21:16

Давут козьлерини котерип, элинде къылыч туткъан РАББИнинъ мелегини корьди. Мелек ер ве кок арасында тура ве къынындан чыкъарылгъан къылычыны Ерусалимге узата эди. Давут ве акъсакъаллар, чувал токъумасындан тикильген урбаларны кийип, бетинен ерге йыкъылдылар.

Зебур 50:15

Къанун бозгъанларгъа Сенинъ ёлларынъны огретеджегим, ве гунакярлар Санъа къайтып келеджеклер.

Зебур 91:15

Олар къартайгъанда да, чокъ мейва берерлер, тазе ве ешиль олурлар,

Чыкъыш 4:6

РАББИ даа: – Къолунъны къойнунъа къойса, – деди. Муса къолуны къойнуна къойып, оны чыкъарды. Бакъса, къолу тери хасталыгъындан къар дайын беязлашты.

Левийлилер 13:16

Амма ачыкъ яра денъишип, тюсю беязгъа чевирильсе, хаста адам руханийге кельсин.

Левийлилер 9:24

РАББИнинъ огюнден атеш чыкъты ве къурбан ерининъ устюндеки бутюнлей якъыладжакъ къурбанны ве ич ягъларыны бутюнлей якъты. Бутюн халкъ буны корьди. Эписи къуванчтан къычырдылар ве ерге бетлеринен тийдилер.

Матта 26:6

‌Иса Бетания къасабасында, лепра хасталыгъынен чекишкен Симоннынъ эвинде олгъанда,

Матта 9:28

Иса эвге кирген сонъ, Онынъ янына кёр адамлар кельдилер. Иса олардан: – Мен истегинъизни япа биледжегиме инанасызмы? – деп сорады. – Инанамыз, Эфендим! – деп джевап берди олар.

Марк 5:23

ярдым истеп ялварды: – Къызым олюм алында ята. Эвиме келип, онъа эллеринъни къойсанъ, о, сагъ къалып, тюзеледжек! – деди.

Лука 17:16

Исанынъ аякъларына йыкъылып, Онъа тешеккюр бильдирди. Бу адам самариели эди.

Лука 5:13

Иса къолуны узатты ве онъа тийип: – Мен истейим, элял ол! – деди. Шу ань лепра адамны къалдырды.

Къануннынъ текрары 24:8

Сакъын, тери хасталыкълары пейда олгъанда, левийли руханийлер санъа огреткенлерининъ эписини яп. Мен оларгъа эмир эткенлеримни япынъыз.

Еудийлерге 7:25

Шунынъ ичюн адамлар Исанынъ ярдымынен Аллагъа якъынлашкъанда, Иса оларны къуртара биле, чюнки О, эр вакъыт яшай ве Алланынъ огюнде оларнынъ тарафыны тутып, оларны къорчалай.

Нун огълу Ехошуа 5:14

– Ёкъ, – деди о. – Мен РАББИнинъ ордусынынъ ёлбашчысы олам, онынъ ичюн мында кельдим. Ехошуа бель букип, бетини ергедже тийгизди ве: – Эфендим, къулунъа не айтарсынъ? – деди.