23 Иса оларгъа: – Сиз эльбетте Манъа: «Эй, эким, озюнъни озюнъ тедавийле», деген ибарени айтаджакъсыз. «Биз Къафарнаумда олгъан шейлерни эшиттик. Энди буны Озь ветанынъда да яп», дейджексиз, – деди.
Озюнинъ юртуна келип, ерли халкънынъ синагогасында огрете башлады. Оны динълегенлер шашып къала эдилер. – О къадар акъыл ве къудрет Онъа къайдан кельген? – дей эди олар.
Назарет шеэринден кетип, Зевулун ве Нафталий топракъларында, Галилея голю янындаки Къафарнаум шеэринде ерлешти.
Иса бутюн Галилеяны айланып чыкъа башлады. Синагогаларда халкъны огретип, Алланынъ Падишалыгъы акъкъында хабер эте, адамларны тюрлю хасталыкълардан ве дертлерден тедавийлеп юре эди.
Иса шу ерден чыкъып, Озь юртуна кельди. Шегиртлери де Онынъ артындан бардылар.
Алланынъ Къануны буюргъан шейлернинъ эписини беджерген сонъ, Юсуфнен Мерьем Галилеягъа, озьлерининъ Назарет шеэрине къайттылар.
Иса оларнен кетти ве Назаретке къайтты. Ана-бабасынынъ сёзюнден бир вакъыт чыкъмады. Анасы исе бир шей унутмайып, оларнынъ эписини юрегинде тута эди.
Бир кунь Иса Назарет шеэрине кельди. О, анда осип-буюген эди. Эр вакъыт япкъаны киби, раатлыкъ куню синагогагъа барды. Алланынъ Китабыны окъумакъ ичюн тургъанда,
Иса Галилеядаки Къафарнаум шеэрине кельди. Раатлыкъ куньлери адамларны огрете эди.
Иса джинге шойле эмир этип: – Сус да, бу адамдан чыкъ! – деди. Джин адамны эписининъ огюнде йыкътырды ве онъа ич бир зарар кетирмейип, ичинден чыкъты.
Сен озь козюнъдеки агъачны корьмей турып, насыл ола да къардашынъа: «Кель, къардашым, козюнъдеки чёпчюкни чыкъарайым», – дейсинъ? Эй, экиюзьлю! Башта агъачны озь козюнъден чыкъар, сонъ чёпни къардашынънынъ козюнден насыл этип чыкъараджагъынъны ачыкъ-айдын корерсинъ.
Къадын исе савутыны шу ерде къалдырды да, шеэрге барып, адамларгъа:
Онынъ ичюн биз энди ич кимсеге адам ольчюсинен къыймет кесип оламаймыз. Эвельден Месихке де адам ольчюсинен къыймет кескен олсакъ да, шимди бойле къыймет кесмеймиз.