52 Шегиртлери Онъа бель букип, буюк къуванчнен Ерусалимге къайтып кельдилер.
Мына, аятым къасеветтен азды, омюр йылларым агълай-агълай кечип кетти. Гуналарымдан такъаттан кесильдим, кемиклерим де къуруды.
Исаны корип, Онъа табындылар. Базылары исе шубелендилер.
Апансыздан оларнынъ къаршысына Исанынъ Озю чыкъып: – Мерабанъыз! – деди. Къадынлар Онынъ янына чапып бардылар ве аякъларыны къучакълап, теменна эттилер.
Дува окъугъанда, олардан узакълашып, кокке котерильди.
Бутюн вакъыт Алланынъ Сарайында олып, Алланы шерефлей эдилер.
Сизге айткъанымны: «Мен сизден кетеятам ве кене къайтаджам», – эшиттинъиз. Эгер Мени севген олсанъыз, «Бабамнынъ янына кетеятам», – дегениме къуваныр эдинъиз, чюнки Бабам Менден буюктир.
Сиз де шимди дертлер чекесиз. Лякин Мен сизни кене кореджем, юреклеринъиз къуванчкъа толаджакъ, ве къуванчынъызны сизден ич кимсе тутып аламаз.
Сизге акъикъатны айтам: Меним кетеяткъаным сиз ичюн файдалыдыр. Эгер Мен кетмесем, Къорчалайыджы сизге кельмез. Эгер кетсем, Оны сизге ёллайджагъым.
Тома Исагъа: – Меним Раббим ве меним Аллам! – деп джевап берди.
Бундан сонъ эльчилер Зейтюн дагъындан тюшип, Ерусалимге къайтып кельдилер. Бу дагъ Ерусалимден бир километрге якъын месафеде эди.
Сиз Месихни корьмеген олсанъыз да, Оны севесинъиз. Шимди Месихни корьмейип, Онъа инанасынъыз ве сёзнен анълатып олмагъан шуретли бир къуванчнен севинесинъиз