36 Олар буны тариф эткенде, Исанынъ Озю келип, ортагъа турды да, оларгъа: – Селям алейкум! – деди.
Арекетлерини корьдим, амма оларны яхшы этеджегим, ёл косьтереджегим, онынъ ве агълагъанларынынъ юреклерини аладжагъым,
Эгер о эв бунъа ляйыкъ олса, тилеген барышыгъынъыз анда кирсин, ляйыкъ олмаса исе, сизге къайтып кельсин.
Сонъунда Иса, аш вакътында янбашлап отургъан он бир шегиртине корюнди. Иса оларны имансызлыгъында ве юреклери таш киби олгъанында айыплады, чюнки олар тирильген Исаны корьген адамларгъа инанмагъан эди.
Къайсы эвге кирсенъиз, башта: «Эвинъизге барышыкъ олсун», – денъиз.
Мен сизге барышыкъ къалдырам, Озь барышыгъымны сизге берем. Дюнья бергени киби Мен бермейим. Юреклеринъиз сыкъылмасын, къоркъманъыз.
Сиз Менде барышыкъ тапмакъ ичюн буларны сизге айттым. Дюньяда къаза-беля ичинде яшарсынъыз. Лякин джесюр олунъыз: Мен бу дюньяны енъдим.
Секиз куньден сонъ Исанынъ шегиртлери кене эвде топлаштылар. Оларнен берабер Тома да эди. Къапулары къапалы олгъан олса да, Иса кельди ве оларнынъ ортасында турып: – Селям алейкум! – деди.
Азаплар чеккен сонъ, Озю тири олгъанына чокъ исбатлар косьтерип, Иса къыркъ кунь девамында эльчилери огюнде пейда олып тура ве оларнен Алланынъ Падишалыгъы акъкъында лаф эте эди.
Бундан сонъ Кифагъа, сонъра он эки эльчиге корюнди.
Ондан сонъ Якъуп, сонъра эписи эльчилер Оны корьди.
Аманлыкъ Раббиси Озю сизлерге эр вакъыт ве эр шейде тынчлыкъ-аманлыкъ берсин. Рабби сизинъ эпинъизнен олсун!
Юхан – Кучюк Асиядаки еди иманлыларнынъ джемиетине: Шимди ве эвельде бар олгъан, энди де келеяткъан Алла ве Онынъ тахты алдында тургъан еди Рухлар сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин!