8 Ирод Исаны корип пек къуванды. О, Иса акъкъында баягъы хаберлер эшитип, чокътан берли Оны корьмеге истей ве О япкъан бирде-бир аджайип шейни озь козюнен корьмеге умют эте эди.
Нааман ачувланып кетти де, бойле деди: – Мына мен тюшюндим ки, мытлакъа о чыкъып ве турып, РАББИни, озь Алласыны чагъырыр, къолуны зарарлангъан ериме къояр ве тери хасталыгъымны тедавийлер!
Шу вакъытта виляет укюмдары Ирод Иса акъкъында эшитип,
Иса акъкъында Ирод падиша эшитти. Исанынъ намы белли олды, ве адамлар Онынъ акъкъында: «Сувгъа Батырыджы Ягъя тирильди! Шунынъ ичюн онда аджайип шейлер япмагъа кучю бар», – айта эдилер.
Сонъ Иса халкъны ве шегиртлерини янына чагъырып: – Ким Меним артымдан кетмеге истесе, озюнден вазгечип, озь хачыны котерип, Меним артымдан юрсюн.
Иса оларгъа: – Сиз эльбетте Манъа: «Эй, эким, озюнъни озюнъ тедавийле», деген ибарени айтаджакъсыз. «Биз Къафарнаумда олгъан шейлерни эшиттик. Энди буны Озь ветанынъда да яп», дейджексиз, – деди.
– Манъа да бу къудретни беринъиз, кимнинъ башына къолларымнен тийсем, Мукъаддес Рухны къабул этсин! – деди.