42 Сонъ о: – Иса! Озь Падишалыгъынъа киргенде, мени унутма! – деди.
«Мен Падишаны сайлап, мукъаддес Сион дагъымда оны ерлештирдим», – дейджек.
Сизге айтам: Мени адамларнынъ алдында таныгъан эр бир адамны Алланынъ мелеклери огюнде Инсан Огълу да таныйджакъ.
Салым топлайыджы исе узакъта турып, козьлерини кокке котермеге биле къоркъып, кокрегине ура-ура: «Алла! Мен гуналым, лякин манъа мераметли ол!» – деген.
– Биз япкъан ишлеримиз ичюн укюм этильдик ве акъкъымызны аламыз. Амма бу адам ич бир ярамазлыкъ япмагъан.
Иса онъа джевап берип: – Санъа догърусыны айтам: сен даа бугунь Меннен берабер дженнет багъчасында оладжакъсынъ, – деди.
Месих бу азаплардан кечип, Озь шерефине кирмек керекмей эдими? – деди.
О вакъыт Натанель: – Равви, Сен Алланынъ Огълусынъ, Исраильнинъ Падишасысынъ! – деди.
Тома Исагъа: – Меним Раббим ве меним Аллам! – деп джевап берди.
Олар: – Рабби Исагъа инансанъ, сен озюнъ ве эвинъдекилер къуртарыладжакъсынъыз, – дедилер.
Тёвбе этип, Аллагъа къайтынъыз ве Рабби Исагъа иман этинъиз, деп, еудийлернен юнанларгъа джиддий насиат берип тура эдим.
Олар тешкере эдилер: Месихнинъ азапларыны ве сонъра келеджек шуретини эвельден бильдирген Рух, яни пейгъамберлернинъ ичинде олгъан Месихнинъ Руху, къайсы ве насыл вакъытны косьтермеге истей эди?
Исанынъ Месих олгъанына инангъан эр бир адам Алладан догъулгъандыр. Бабаны севген эр бир адам Онынъ Баласыны да севе.