57 Пётр къадынгъа: – Эй, къадын, мен Оны танымайым! – деп инкяр этти.
Менден инсанлар алдында вазгечкен адамдан исе Мен Коклердеки Бабамнынъ алдында вазгечеджем.
Лякин Пётр эписининъ алдында инкяр этип: – Сен айткъан шейни мен бильмейим, – деди.
Амма Менден инсанлар алдында вазгечкен адамдан О, Алланынъ мелеклери огюнде вазгечеджек.
Бир хызметчи къыз онынъ атеш янында отургъаныны корип, онъа тикилип бакъты да: – Онен берабер бу адам да эди! – деди.
Бираздан сонъ башкъа бир адам Пётрны корип: – Сен де олардан бириси оласынъ! – деди. Пётр онъа да: – Адам, мен олардан бириси дегилим! – деди.
Симон Пётр исе даа къызынып тура эди. – Сен де Онынъ шегиртлеринден дегильсинъми? – деп сорадылар ондан. – Ёкъ! – деп инкяр этти о.
Пётр кене инкяр этти. Шу ань хораз къычырды.
Бунынънен, гуналарынъыз багъышланмасы ичюн тёвбе этинъиз ве Алланынъ ёлуна къайтынъыз.
Эгер исе: «Гуналарымыз бар», – десек, О, ишанчлы ве адалетли олып, бизим гуналарымызны багъышлар ве бизни эр тюрлю яман ишлеримизден темизлер.