56 Бир хызметчи къыз онынъ атеш янында отургъаныны корип, онъа тикилип бакъты да: – Онен берабер бу адам да эди! – деди.
Пётр исе тышта, азбарда отура эди. Бир хызметчи къыз онынъ янына келип: – Сен де галилеялы Исанен берабер эдинъ! – деди.
Акъшам устю, Иса он эки шегиртинен берабер кельди.
Амма Иса: – Къадынны раатсызламанъыз! Онъа не илише бересиз? О, Мен ичюн гузель шей япты.
Иса даа бир кере кёрнынъ козьлерине къолларыны тийгизди. Кёр дикъкъатнен бакъып, эр шейни ачыкъ коре башлады. О энди бутюнлей тедавийленди.
Азбарнынъ ортасында атеш якъып, этрафында адамлар отурмакъта эдилер. Пётр о адамларнынъ арасында отурды.
Пётр къадынгъа: – Эй, къадын, мен Оны танымайым! – деп инкяр этти.
О вакъыт, къапуны къаравул эткен къыз Пётрдан: – Сен де о адамнынъ шегиртлеринден дегильсинъми? – деп сорады. – Ёкъ! – деди Пётр.