33 Симон Исагъа джевап берип: – Рабби! Мен Сеннен зиндангъа да, олюмге де бармагъа азырым! – деди.
Озюне ишангъан – акъылсыздыр, икмет ёлунда юрген исе къуртурылыр.
– Я РАББИ, мен билем ки, адамнынъ омюри къолунда дегиль, башына келеджегини денъиштирмек къолундан кельмез.
Адамнынъ юреги эр шейден алдатыджы ве пек бозукъ; оны ким анълап олур?
Иса агъа-къардашкъа джевап берип: – Сизлер не истегенинъизни бильмейсиз. Мен ичеджек къадени ичип олурсызмы? – деди. – Олурмыз! – деди олар.
Пётр Исагъа: – Эгер эписи ёлдан урулсалар биле, мен ёлдан урулмайджам! – деди.
Лякин Пётр даа бетер къызып: – Манъа Сеннен берабер ольмеге керек олса биле, Сенден вазгечмейджем, – деди. Къалгъанлары да шойле дедилер.
Иса онъа: – Санъа шуны айтам, Пётр: бугунь хораз къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.
Пётр къадынгъа: – Эй, къадын, мен Оны танымайым! – деп инкяр этти.
Иса джевап берип: – Мен ичюн джанынъны береджексинъми? Санъа керчектен догърусыны айтам: хораз къычырмаздан эвель, сен Менден учь кере вазгечеджексинъ, – деди.
Лякин Павел джевап берип: – Не япасыз? Не ичюн агълап, юрегимни парчалайсыз? Мен Ерусалимге барып тек эсир олмагъа дегиль, Рабби Иса ичюн ольмеге биле азырым, – деди.