30 Сонъ Меним Падишалыгъымда софрада отурып ашап-ичерсиз, тахтларгъа отурып, Исраильнинъ он эки къабилесине укюм этеджексиз, – деди.
Бутюн къартбабамнынъ сою сенинъ огюнъде олюм джезасына ляйыкъ олса биле, сен мени озюнънинъ софра башына отурттынъ! Меним санъа, падишагъа шикяет этмеге не акъкъым бар? – деди.
Аллагъа къурбан ерине шукюр кетир, Юдже Аллагъа берген адакъларынъны беджер.
Иса оларгъа: – Сизге догърусыны айтам: дюньянынъ янъы догъувында Инсан Огълу шан-шуретли тахткъа отургъанда, Меним артымдан кельген сизлер де он эки тахткъа отурып, Исраильнинъ он эки къабилесине укюм этерсиз.
– Не де бахтлыдыр, озюнде кучьлю руху олмайып, Аллагъа ишангъанлар. Кок Падишалыгъы оларнынъки!
Сизге шуны айтам: шаркътан ве гъарптан чокъ адам келип, Кок Падишалыгъында Ибраим, Исхакъ ве Якъупнен берабер софра башында ер аладжакълар.
Эфенди кельгенде, юкъламайып отургъан къулларыны тапкъанда, олар бахтлы олурлар. Сизге догърусыны айтам: эфенди азырланып белине къушагъыны байлар да, хызметчилерини софрагъа отуртып, оларгъа озю хызмет этеджек.
Мусафирлерден бириси буны эшитип, Исагъа: – Алланынъ Падишалыгъында ашап-ичеджек адам бахтлыдыр! – деди.
Эгер сабыр этсек, Онен берабер падишалыкъ япаджакъмыз. Эгер Оны инкяр этсек, О да бизни инкяр этеджек.
Якъуп, Алланынъ ве Рабби Иса Месихнинъ къулу – дюньяда даркъалгъан еудийлернинъ он эки къабилесине: Селям алейкум!
Сонъ мелек манъа: – Яз! – деди. – Не де бахтлылар Къозунынъ никях акъшамына чагъырылгъанлар! Даа манъа: – Булар Алланынъ акъикъий сёзлеридир, – деди.
Енъеджек адамгъа Меннен берабер тахтымда отурмагъа ер берерим. Чюнки Мен де енъип, Бабамнен берабер Онынъ тахтында отурдым.
Тахтнынъ чевресинде йигирми дёрт тахт тура, бу тахтларда беяз урба кийген йигирми дёрт акъсакъал отура эди. Оларнынъ башларында алтын таджлар бар эди.