18 Амма башынъыздан бир дане сач биле гъайып олмайджакъ.
Къадын: – Падишам, Алланъ олгъан РАББИнинъ Адынен ант эт, къан ичюн къан аладжакъ адамлар чокълашмасын ве огълумны ёкъ этмесинлер, – деди. Падиша: – РАББИнен ант этем! Огълунънынъ башындан бир сач биле тюшмез, – деди.
Сизлерде исе башынъыздаки сачларынъыз эписи сайылгъан.
Сизинъ башынъыздаки сачларынъыз биле эписи сайылгъан. Къоркъманъыз! Сиз чокъ торгъайдан къыйметлисиз!
Меним Адым ичюн эписи сизден нефретленеджеклер.
Шунынъ ичюн риджа этем, аш ашанъыз; бу къуртуладжагъынъыз ичюн керектир. Сизлерден ич кимсенинъ башындан бир сач биле тюшмейджек, – деди.
Лякин халкъ Шаулгъа: – Исраильге бойле буюк къуртулыш кетирген Ёнатан не ичюн оледжек? Олмайджакъ шей! Тири Алланен ант этемиз: онынъ башындан бир сач биле тюшмейджек, чюнки о, Алланынъ ярдымынен иш тутты, – деди. Шу куню халкъ Ёнатанны къорчалады, ве о ольмеди.
Эгер бирде-бир адам артынъдан къувып, сенинъ джанынъны къыдыраджакъ олса, РАББИ, сенинъ Алланъ, сапандан аткъан адам киби, сенинъ джанынъны, эфендим, чантасында сакълар, душманларынънынъ джаныны исе сапандан таш аткъандай атар.