37 Олюлернинъ тирильгенини исе янаяткъан чалы акъкъындаки икяеде Муса озю косьтере. Анда о, Раббиге «Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы» дей.
Санъа ве эвлятларынъа берген васиетимни эбедиен сакълайджагъым. Эбедий васиетим будыр: «Мен сенинъ Алланъ ве эвлятларынънынъ Алласы оладжагъым.
Онынъ устюнде РАББИ турып, Якъупкъа: «Мен – РАББИм, деденъ Ибраимнинъ Алласы ве Исхакънынъ Алласыдырым, – деди. – Сен яткъан топракъны санъа ве эвлятларынъа береджегим.
эгер мен эсен-аман бабамнынъ эвине къайтсам ве РАББИ меним Аллам олса,
Сонъ Якъуп ялварды: – Дедем Ибраимнинъ Алласы, бабам Исхакънынъ Алласы, манъа: «Сенинъ топрагъынъа, сой-сопларынъа къайт, Мен санъа яхшылыкъ япарым», деген РАББИ!
Алла Мусагъа даа бойле деди: – Исраиль огъулларына айт: Мени сизге РАББИ, бабаларынъызнынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы ёллады. Бу – эбедиен Меним Адым. Мени несильден несильге бойле деп акъылларында тутарлар, – айт.
топракънынъ энъ яхшысыны ве онынъ боллугъыны берсин. Тикенли чалыда Булунгъаннынъ разылыгъы Юсуфнынъ башына, агъа-къардашларындан сайлангъан бирисининъ манълайына олсун.