34 Иса оларгъа джевап берип: – Бу заманнынъ адамлары эвленелер ве акъайгъа чыкъалар.
Ким Инсан Огълуна къаршы сёз айтса, багъышланыр. Лякин куфюр сёзни Мукъаддес Рухкъа къаршы айтса – не бу дюньяда, не келеджек дюньяда багъышланаджакъ.
Сонъ эфенди бу намуссыз эв идареджисини акъылнен иш япкъаны ичюн макътай. Бу дюньянынъ адамлары озьлерине ошагъанлар арасында иш алып баргъанда, ярыкънынъ огъулларына коре акъыллыджа олалар.
Нух сандыкъкъа кирмегендже, адамлар ашап-иче, эвлене, акъайгъа чыкъа эдилер. Сонъ сув ташкъыны келип, эписини гъайып этти.
Тирилюв куню кельгенде, бу къадын къайсы бирисининъ апайы оладжакъ? Едиси де онъа эвленген эдилер де!
Шу себептен акъай, ана-бабасыны къалдырып, озь апайына япышаджакъ, ве олар экиси бир вуджут оладжакълар.
Эпинъиз озь акъай-апакъайынъызны урьмет этинъиз ве яткъан тёшегинъизни арамламанъыз, чюнки Алла ороспуларны ве аиле садыкълыгъыны бозгъанларны джезалайджакъ.