13 О вакъыт юзюм багъынынъ саиби: «Не япайым экен? Севимли огълумны ёллайым. Бельки ондан утанырлар», – дей.
Юзюм багъым ичюн даа нелер япмакъ кереким? Мен япмагъан шей къалдымы? Яхшы юзюм береджегини беклегенимде, не ичюн о, кийик экши юзюмни берди?
Бельки Ехуданынъ халкъы, Мен оларнынъ башларына тюшюрмеге ниетленген белялар акъкъында эшитип, яман ёлларындан къайтырлар, ве Мен оларнынъ акъсызлыкъларыны ве гуналарыны багъышларым.
Бельки олар РАББИге ялварырлар да, эр бири яман ёлундан чевирилир. РАББИнинъ бу халкъкъа бильдирген гъазабынен ачувы пек буюктир.
Шунынъ ичюн сен, инсан огълу, сюргюнликке кетмеге азырлап, шейлеринъни топла да, куньдюз оларнынъ козю огюнде ёлгъа чыкъ. Шимди булунгъан еринъден башкъа бир ерге сюргюнликке кет. Олар сени корьсюн ве бельки, инат халкъ олса да, эписини анъларлар.
Сени насыл къалдыраджагъым, эй, Эфраим? Насыл ташлайджагъым сени, эй, Исраиль? Сени, Адма шеэрини киби, къалдырмагъа мумкюнимми? Цевоим шеэрине япкъанымны санъа япайыммы? Ичимде юрегим сызлады, аджыгъан дуйгъуларым алевленди!
– Эй, Эфраим, не япайым санъа? Эй, Ехуда, санъа не япайым? Сизинъ севгинъиз саба думанына ошай, тез гъайып олгъан чыкъны акъылгъа кетире.
Пётр бу сёзлерни даа айткъанда, апансыздан бир нур сачкъан булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Шу булут ичинден бир сес чыкъты: – Бу Меним севимли Огълумдыр, Мен Ондан разым! Оны динъленъиз!
Коклерден: – Бу – Меним севимли Огълумдыр! Мен Ондан разым! – деген сес эшитильди.
– Бир шеэрде не Алладан къоркъкъан, не адамлардан утангъан бир къады бар экен.
Къады чокъ вакъыт буны япмагъа истемеген. Сонъундан о озь-озюне: «Мен Алладан къоркъмайым, адамлардан да утанмайым.
О кене, энди учюнджисини йибергенде, оны да яралап, къувып чыкъаралар.
Амма юзюмджилер онынъ огълуны корьгенлеринен, бир-бирине: «Бу – мирасчы! Оны ольдюрейик, ве бутюн мирас бизге къаладжакъ», – дейлер.
Булутнынъ ичинден бир сес чыкъып: «Бу Меним Огълумдыр; Оны Мен сайладым; Оны динъленъиз!» – деди.
Энди мен корьдим ве шаатлыкъ эттим: мына бу Адам – Алланынъ Огълудыр.
Къанун, адамларнынъ кучьсюзлигинден кучьсюз олды. Шунынъ ичюн Алла Озь Огълуны ёллады, Оны гунакяр адамгъа ошатып, гуна ичюн къурбан этти ве бедендеки гунаны ёкъ этти.
Амма вакъты-саати кельгенде, Алла Озь Огълуны, къадындан догъулгъанны ве Къанунгъа бойсунгъанны, ёллады.