37 тул къалгъан ве сексен дёрт йылдан берли тул олгъан эди. О, ич бир вакъыт Алланынъ Сарайындан тышарыгъа чыкъмай, гедже-куньдюз дувалар окъуп ве аштан-сувдан вазгечип, Аллагъа ибадет эте эди.
О, мени ем-ешиль отлакъларда яткъыза, сакин сувларгъа етеклеп бара.
Мына будыр Оны къыдыргъан адамлар. Эй, Якъупнынъ Алласы, олар бойледир, Сенинъ юзюнъни къыдыргъанлар! Сэла
Оларнынъ ишлерине коре, яманлыкъларына коре, къоллары япкъанларына коре, къазангъанларына коре акъларыны бер!
Акъикъатен, Алладан къоркъкъанларгъа къуртулыш пек якъындыр, бизим топрагъымызда шурети битмесин!
Бутюн гъазабынъны ичинъе сакълап, янаяткъан ачувынъдан вазгечтинъ.
Абдест алмакъ ичюн савутны ве саджаягъыны Корюшюв Чадырынынъ янында хызмет эткен апайларнынъ кузьгюлерининъ тунчундан ясады.
Олар Исагъа: – Ягъянынъ шегиртлери сыкъ-сыкъ аштан-сувдан вазгечелер ве дувалар окъуйлар. Фериселернинъ шегиртлери де бойле япалар. Сенинъкилер исе эм ашайлар, эм ичелер! – дедилер.
Даа аштан-сувдан вазгечкен ве дува окъугъан сонъ, Барнабанен Саулнынъ башына къолларыны къойдылар да, оларны йибердилер.
Эр бир иманлыларнынъ джемиети ичюн акъсакъалларны сайлап, башларына къолларыны къойдылар. Аштан-сувдан вазгечип, дува окъугъан сонъ, Раббиге иман эткен бу адамларны Раббининъ къолуна бердилер.
Он эки къабилемиз гедже-куньдюз джан-юрекнен Аллагъа ибадет этип, О берген сёзнинъ беджерильмесини корьмеге умют этелер. Мына бу умют ичюн, падиша, еудийлер мени къабаатлайлар.
Акъикъий тул ве ялынъыз къалгъан къадын Аллагъа ишана, гедже-куньдюз дува окъуй ве ялвара.
Енъеджек адамны Мен Алламнынъ Сарайында, къавий колонна киби, ерлештиреджегим, ве о, шу ерден тыш чыкъмайджакъ. Онынъ устюне Мен Алламнынъ Адыны, Алла шеэрининъ адыны – Алламдан коклерден энеджек янъы Ерусалимнинъ адыны, ве Меним янъы Адымны да язарым.
Шунынъ ичюн олар Алланынъ тахты алдында туралар ве Онынъ Сарайында гедже-куньдюз Онъа хызмет этелер. Тахтта Отургъан оларгъа Озь чадырында бир ер береджек.
РАББИден башкъа мукъаддес ёкъ, Сенден башкъасы ёкъ! Алламыз киби къавий таянч ёкъ!