33 Исанынъ эм бабасы, эм анасы бала акъкъында айтылгъаныны эшитип, шаштылар.
Мына, мен ве РАББИ манъа берген балалардыр. Биз – Сион дагъында яшагъан Ордулар РАББИсинден Исраильге берильген аляметлер ве бельгилермиз.
Иса адамларнен субетлешип тургъан вакъытта, Онынъ анасынен къардашлары эвнинъ огюнде, тышта турмакъта эдилер: олар Исанен лаф этмеге истегенлер.
Иса буны эшитип, шашты ве артындан юргенлерге: – Сизге догърусыны айтам: Мен о къадар буюк иманны Исраильде ич бир кимседе тапмадым.
Буны динълегенлернинъ эписи чобанларнынъ айткъанларына шашып къалдылар.
Ана-бабасы Оны корип шаштылар. Анасы Онъа: – Огъланчыгъым, бизге буны не ичюн яптынъ? Бабанъ ве мен чокъ къасеветленип Сени къыдырдыкъ, – деди.
Бойледже, олар халкъ огюнде айткъан Исанынъ бир сёзюне биле илишип оламадылар. Онынъ джевабындан шашып, индемедилер.
Эр кес Алланынъ улулыгъына шаша эди. Эписи адамлар Исанынъ япкъан ишлеринден тааджипленген вакъытта, О, Озь шегиртлерине: