21 Секиз кунь кечкен сонъ, баланы сюннет этиледжек вакъты кельгенде, Онынъ Адыны «Иса» къойдылар. Бу адны Онъа, Мерьем даа юклю олмаздан эвель, мелек къойгъан эди.
Сизде несильден несильге эр бир секиз куньлюк огъланчыкъ сюннет этильсин: эм эвинъде догъгъан сою, эм эвлятларынъ олмагъан, амма насылдыр ябанджыдан кумюшке сатын алынгъан сою.
Секизинджи куню бала сюннет этильсин.
Мерьем огъул догъаджакъ, ве сен Онынъ Адыны Иса къояджакъсынъ. О, Озь халкъыны гуналарындан къуртараджакъ, – деди.
амма апайы огъул тапмагъандже онен ятмады. Догъгъан огълунынъ Адыны Иса къойды.
Иса онъа джевап берип: – Шимди шай олсун, бизге Алланынъ истегенини япмакъ керек, – деди. Ягъя разы олды.
Сен юклю оладжакъсынъ, Огъул кореджексинъ ве Онынъ Адыны «Иса» къояджакъсынъ.
Секизинджи куню баланы сюннет этмеге кельдилер ве онынъ адыны, бабасынынъ ады киби, «Зекъарья» къоймагъа истедилер.
О, алчакъгонъюлли олып, итаат этти ве олюмге кетти, хачта биле ольди.