39 Халкънынъ арасында тургъан бир къач ферисе Исагъа: – Оджа, шегиртлеринънинъ сеслерини кестир! – дедилер.
Я РАББИ! Сен къолунъны юкъары котердинъ, амма олар корьмейлер. Сен халкъынъны севгенинъни корип, утанаджакълар, атешинъ душманларынъны ашап битиреджек.
О вакъытта Ирод тылсымджыларны гизлиден озюне чагъырып, олардан йылдызнынъ пейда олгъан догъру вакътыны билип алды
Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Кок Падишалыгъыны инсанларнынъ огюнде къапатып, озьлеринъиз де кирмейсиз, кирмеге истегенлерни де йибермейсиз.
Баш руханийлер Лазарны да ольдюрмеге тырыша эдилер,
Фериселер исе бир-бирине: – Коресизми, энди ич бир шей япып оламайсыз. Онынъ артындан бутюн дюнья кетти! – дей эдилер.
Фикирлеринъизге коре, Языда язылгъан сёзлер: «Алла ичимизге къойгъан рух бизни тек озю ичюн истей», – деп бошуна язылгъанмы?