34 Шегиртлер: – О, Раббимизге керек, – дедилер.
Эй, Сион къызы, чокъ къуван! Къуванчтан къычыр, эй, Ерусалим къызы! Мына, сенинъ падишанъ санъа келе! О, къабаатсыз. О, къуртарув бере. О, алчакъгонъюлли, эшек устюнде, эшек баласы устюнде отура!
Эшечикни чезеяткъанларда, онынъ саиплери: – Сиз не ичюн эшечикни чезесиз? – деп сорадылар.
Эшечикни Исанынъ алдына кетирдилер де, онынъ устюне озь урбаларыны ташлап, Исаны миндирдилер.
Алланынъ Сёзю кельген адамлар «аллалар» деп адландырылгъан эди. Мукъаддес Язы исе бозулмаз.
Шегиртлери буны башта анъламадылар. Иса Озь шуретине тек иришкен сонъ, бу сёзлер Онынъ акъкъында язылгъаныны ве халкъ Оны бойле къаршылагъаныны хатырладылар.
Сизлер Раббимиз Иса Месихнинъ эйилигини билесиз: О, зенгин олса да, сизлер ичюн фукъаре олды, ве шунынъ ичюн сиз онынъ фукъарелиги ярдымынен зенгин олдынъыз.
