29 Зейтюн дагъынынъ этегинде ерлешкен Бетфаге ве Бетания койлерине якъынлашкъанда, О, эки шегиртини ёллап:
О куню РАББИнинъ аякълары Ерусалимнинъ шаркъ тарафында, Зейтюн дагъында тураджакъ. Зейтюн дагъы шаркътан гъарпкъа тараф экиге болюнеджек, ве пек буюк бир вадий пейда оладжакъ. Дагънынъ ярысы шимальге, ярысы да дженюпке чекиледжек.
Сонъ Иса оларны къалдырып, шеэрден чыкъты ве Бетаниягъа барып, о ерде геджеледи.
– Къаршынъыздаки койге барынъыз. Койге киргенинъизнен, багълы тургъан, шимдигедже устюне адам минмеген яш эшекни тапарсыз. Оны чезип, мында кетиринъиз.
Иса энди Зейтюн дагъындан тюшкен ёлгъа якъынлашкъанда, Онынъ пек чокъ шегиртлери, корьген аджайип шейлерни хатырлап, къуванчкъа толдылар ве кучьлю сеслернен Алланы шерефлеп башладылар:
Иса куньдюз Алланынъ Сарайында адамларны огрете, акъшам кельгенде исе, шеэрден чыкъып, геджесини Зейтюн дагъында кечире эди.
Эвден чыкъып, адети боюнджа Иса Зейтюн дагъына кетти. Шегиртлери де Онынъ артындан кеттилер.
Иса шегиртлерини шеэрден тышарыгъа чыкъарып, Бетаниягъадже алып кельди. Анда эллерини котерип, оларгъа хайыр дувасыны окъуды.
Бундан сонъ эльчилер Зейтюн дагъындан тюшип, Ерусалимге къайтып кельдилер. Бу дагъ Ерусалимден бир километрге якъын месафеде эди.