37 – Назаретли Иса келе, – деп онъа джевап бердилер.
Анда барып, Назарет шеэринде ерлешти. Бойлеликнен: «Онъа “назаретли” дейджеклер», – деген пейгъамбер сёзю ерине кельди.
Онынъ алдындан халкъ кечип кеткенини эшитип: – Не олды? – деп сорады.
Кёр адам: – Эй, Давут Огълу Иса, манъа мерамет эт! – деп къычырды.
Иса оларнен кетти ве Назаретке къайтты. Ана-бабасынынъ сёзюнден бир вакъыт чыкъмады. Анасы исе бир шей унутмайып, оларнынъ эписини юрегинде тута эди.
Филип барып Натанельни тапты, онъа: – Биз Муса Къанунда, башкъа пейгъамберлер де язгъан адамны таптыкъ. О адам – Юсуф огълу назаретли Иса, – деди.
Пилат: «Назаретли Иса, еудийлернинъ Падишасы» деп яздырды да, языны хачнынъ тёпесине астырды.
Эй, Исраиль акъайлары, бу сёзлерни динъленъиз! Назарет шеэринден олгъан Исанынъ вастасынен Алла къудретли ве аджайип шейлер япты ве бельгилер косьтерди. Сиз буларнынъ эписини билесиз. Оларнынъ эсасында Алла Исаны тасдыкълады.
эпинъизге ве бутюн Исраиль халкъына белли олсун ки, бу адам сизлер хачкъа мыхлап къойгъан, Алла исе тирильткен назаретли Иса Месихнинъ Ады ярдымынен огюнъизде сап-сагълам тура.
Чюнки Алла шойле дей: «Келишикли вакъытта сени эшиттим, о куню санъа ярдым бердим, сени къуртардым». Мына энди келишикли вакъыт кельди! Мына энди къуртулыш куню кельди!
