3 Шу шеэрде бир тул къадын да яшай экен. О, къадынынъ алдына бара берип: «Давамны адалетли чез, мени къабаатлагъан адамдан мени къорчала», – деп ялвара экен.
Сен тул апайларны бош къолнен къайтардынъ, оксюзлернинъ таянчыны йыкътынъ.
Олюмден къуртулгъан мени алгъышлай эди, тул къадыннынъ юрегини мен къувандыра эдим.
Эйилик япмагъа огренинъиз, адалет къыдырынъыз, залымны джезаланъыз, етимни къорчаланъыз, тул апайнынъ тарафыны тутунъыз.
шишманлады ве семирдилер, яманлыкъ япмагъа уста олдылар, оксюзнинъ давасыны адалетсиз суд этип, арам къазанч алалар, фукъарелернинъ ишини адалетнен чезмейлер.
Эгер бириси сени къадыгъа джевап бермек ичюн алып кетсе, даванъызны даа вакъыт олгъанда, ёл бою чезинъиз. Ёкъса ракъибинъ сени къадыгъа, къады исе аписхане аскерине береджек. Сонъ сени зиндангъа ташларлар.
– Бир шеэрде не Алладан къоркъкъан, не адамлардан утангъан бир къады бар экен.
Къады чокъ вакъыт буны япмагъа истемеген. Сонъундан о озь-озюне: «Мен Алладан къоркъмайым, адамлардан да утанмайым.
Лякин бу тул къадын мени раатсыз эткени ичюн, онынъ давасыны адалетнен чезерим, ёкъса о, келе берип джанымны якъар», – деген.
«Ят халкълардан олгъанларгъа, оксюзлер ве тул апайларгъа адалетсиз янашкъан адамгъа лянет!» Бутюн халкъ: «Амин!» – десин.