3 Озьлеринъизге сакът олунъыз! Эгер къардашынъ гунагъа огъраса, оны тенбиеле. Эгер тёвбе этсе, оны багъышла.
Я РАББИ, Сени къычырып чагъырдым: «Сенсинъ меним сыгъынагъым, тирилер дюньясындаки къысметим!»
Бакъынъыз, сиз киреджек топракъта яшагъан адамларнен анълашма тизменъиз. Эгер тизсенъиз, олар сизге къапкъан олурлар.
Анълагъан адамны опькелемек, акъылсызгъа юз таякъ урмакътан яхшыдыр.
Ачыкъ бир опьке сакълы севгиден яхшыдыр.
Мыскъылджыны опькелеме, ёкъса о сенден нефрет этер. Икмет саибини опькеле, ве о сени север.
Юреклеринъизде агъа-къардашынъызгъа къаршы душманлыкъ этменъиз. Якъын адамнынъ гунасыны онъа айтынъыз, ве сонъра онынъ гунасына къошулмазсыз.
Шу вакъытта Пётр Исагъа келип: – Раббим, эгер дин къардашым манъа къаршы гуна япса, мен къач кере оны багъышлайджам? Еди кереми? – деди.
Озюнъизге бакъынъыз, юреклеринъиз ахлякъсыз ишлер, сархошлыкъ ве аят къайгъылары ичюн агъыр олмасынлар. О кунь, тузакъ киби, сизге апансыздан кельмесин!
Шунынъ ичюн, насыл яшагъанынъызгъа дикъкъат этип бакъынъыз; акъылсызлар киби дегиль, акъыллы адамлар киби арекет этинъиз,
Буны акъылларынъызда яхшы тутунъыз! РАББИ Хорев еринде атеш ичинден сизлернен лаф эткен куню сиз ич бир къыяфетни корьмединъиз.
Сакъынынъыз, Алланъыз олгъан РАББИнинъ сизге берген васиетини унутманъыз, О сизге эмир эткени киби, озюнъизге ич бир шекильге ошагъан путны япманъыз.
Амма козь-къулакъ олып, буны акъылларынъызда яхшы тутунъыз! Козьлеринъизнен корьген ишлерни унутманъыз, олар омюрбилля юреклеринъизден чыкъып кетмесинлер. Бу ишлер акъкъында огъулларынъызгъа ве торунларынъызгъа икяе этинъиз.
Ич биринъиз Алланынъ эйилигини ред этменъиз деп, дикъкъатлы олунъыз. Аранъызда аджджы тамыргъа ошагъан адам олмасын, ёкъса о сизге зарар кетиреджек ве чокъ адамларны арамлайджакъ.
Агъа-къардашларым, эгер сизлерден биринъиз акъикъат ёлундан урулса ве бир кимсе оны кене акъикъаткъа къайтарса,
Япкъан ишинъизнинъ берекетини джоймамакъ ве мукяфатны бутюнлей алмакъ ичюн, озюнъизге мукъайт олунъыз.