18 Алланы шерефлемек ичюн бу ябанджы адамдан башкъа ич кимсе къайтып кельмедими? – деди.
Беляда РАББИни чагъырдылар, ве О, оларны азапларындан къуртарды.
РАББИни шуретлесинлер, адаларда шаныны макътасынлар.
Лякин шимди биринджи олгъан чокъ адамлар сонъунда оладжакъ, сонъунда олгъанлар исе биринджи оладжакълар, – деди.
Бойлеликнен, сонъундакилер биринджи ве биринджилер исе сонъунда оладжакълар.
Иса буны эшитип, шашты ве артындан юргенлерге: – Сизге догърусыны айтам: Мен о къадар буюк иманны Исраильде ич бир кимседе тапмадым.
Падишалыкъ исраиллилер ичюн азырлангъан эди, амма олар тышкъа, къаранлыкъкъа къувуладжакълар. Анда агълап, тишлерини гъыджырдатаджакълар, – деди.
Бу адисени корьген адамлар шашып къалдылар, инсанларгъа бойле къудрет берген Алланы шуретледилер.
Иса: – Темиз олгъанлар он адам эди де? Къалгъан докъузы къайда?
О, кучьлю сеснен бойле дей эди: – Алладан къоркъунъыз, Оны шуретленъиз. Онынъ суд этеджек вакъты кельди. Ер ве кокни, денъиз ве чокъракъларны яраткъан Аллагъа ибадет этинъиз!